dinlemeden uzaqlashdilar,
kendin yegane hekimi Teymurun
qapisini gecenin bir vaxtinda doyub
komek dilensede o qapidan
qovulmushdu... indi insanlar oz
sehvlerini basha dushurduler. ve
sehvlerini yumaq ucun aileye
ellerinden gelen qeder yardim
edirdiler. xeber Seyidgile catsada
Seyid ne ozu getmishdi huzur
yerine ne de ailesinden bir adami
qoymushdu...
Xedice yene adeti uzre seher
qalxmish sufreni qururdu. sufereye
insanlarin getirdiyi nazi-nemetleri
duzdukce oz-ozluyunde kinaye ile
gulumseyirdi...
-Sabahin xeyr qizim...
-sabahin xeyr ata, gel sufreni
hazirlamisham, cayda qoyum sene
-yox yemek yemiyejem, cay icif
cixiram baga gedejem bir az
meyve var gorum aparib sata
billem mi qesebede.
-ata -deye xedice seslendi -men
oz teqaudumden bir az
yigmishdim, size bir iki xirda
geyim almishdim... gozle bir az -
xedice otaga kecib bir cut teze
corab getirdi. atasinin ayagindaki
corablarin aldi yamaqli idi. -buyur
bunu sene almishdim
eyyubun gozleri doldu. caresizz idi
ovladi qarshisinda. hec ne gondere
bilmemeyi bir yana hele qizinin
aldigi 20 manat teqaudle ona
kicikde olsa bir shey almasitesir
etmishdi. xedice atasini qucaqlayib
-ata bu menden sene hediyyedir.
men senden hec ne istemirem,
inan ki, menim oxumagima icaze
verdin he? bu menim ucun her
sheydir...
-ne olub neye qucaqlashirsiz? -
deye Zehra gozlerini ovaraq iceri
kecdi. eyyub diger qolunu da
Zehra ucun acib yanina cagirdi.
Zehra ise.. bu qizda hec neye
etiraz yox idi. ozunu atasinin
qucagina atib onu berk-berk
qucaqladi. eyyub qizlarinin
saclarindan opub:
-menim gozel qizlarim sizler
menim her sheyimsiniz....
artiq yay aylarinin sonlari idi. bir
iki hefteden sonra Xedice yeniden
bakiya qayidacaqdi. her gun eyni
shey tekrarlanirdi. qizlar erkenden
oyanib atalarini baga yola salir,
sonra evleri yigishdirib analarinin
mezarina gedirdiler. mezari ot-
elefden temizleyir, ciceklere su
verib dua oxuyub gelirdiler,
axshama yaxin ise Xedice

<< 1 2 [3] 4 5 ... 9 >>