coxu curuk cixdi. Elimde
qalan pulu ya gelen ilin mehsuluna
xerclemeliyem ya da bu illik
yemek haqqimiza… ustelikde sabah
Xedice ve zehra gedirler. Xedice
bakiya, Zehrada qesebeye
mektebe. Onlara verecek pulum
yoxdu.
-he basha dushdum. Ne qeder
lazimdir Eyyuf?
Eyyub bir qeder susub dayandi. Ne
qeder deye bilerdi? Hec
hesablamamishdi… hele bura
gelib-gelmemek qerarini yenice
vermishdi, hec ne qeder lazim
oldugunu hec dushunmemishdide.
-bilmirem onu hesablamamisham.
-yaxshi… men sene bir xeyli pul
verecem, hec senden pulunu da
almiyacam amma bir shertim var…
Eyyub teeccuble seyide baxdi, bu
qeder pul herisi bir insan nece
deyir ki, pulumu almiyacam?
-ne shertidi?
-qizini ogluma vereceksen… bu
qeder sade
Eyyub ilk evvel etiraz etmek
istesede seyid onu qabagladi:
-hele etiraz eleme, men demirem
ki, indi alacam qizini… oxusun,
menim oglumda moskvada ozune
ish quruf ishlerini bakiya
kocurtsun, qizda mektebini bitirsin
sonra el adetiynen toyunu edek.
Ne deyirsen?
Eyyub hec ne demesede eslinde
ureyinde bu ishin olmasini
isteyirdi. Kentde oldugu muddetde
sahibi gormushdu, beyenmishdi.
Agilli, mehriban, istiqanli bir ushaq
idi. Qizini da elesine laiq bilirdi.
Bes xedice? O ne deyecekdi bu
ishe?
-men gerek qizimla danishim
-yaxshi danish, sen nece atasan
men bilmirem. Ata elini atola vurar
men dediyim qanundur deyer, sen
amma
-men ele atalardan deyilem,
seyid… men ovladlarima inaniram
onlarin geleceyinin gozel olmasini,
oz ureklerince olmasini her
sheyden cox isteyirem
-yaxshi, get danish qizla. Gor ne
deyir
Eyyub seyid ile sagollashib eve
geldi. Qizlar seher yemeyini
yeyirdiler. Salamlashib bir kenarda
oturdu. Seyidin fikirleri beyninde
dolashirdi. Ureyinden kecirdi,
xedicenin “he”demesi…
-qizim zehra?
-he ata?
-sen bizi Xedishle tek qoy, ona
sozum var
Zehra bir atasina birde xediceye
baxib, ustelik xediceye “sonra
mene danisharsan” baxishi atib
heyete dushdu. Eyyub qizina yaxin
gelib soze bashladi
-qizim

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 9 >>