Butun
gunu onu dushunurdu, herden
“goresen niye yoxdu? ,”niye
gelmir?” deye dushunur,
derslerine de fikir ayira bilmirdi.
Bir heftenin tamaminda Mustafa
elinde kicik “cobanyastigi”
destesiyle Xedicenin qarshisinda
peyda oldu. Mustafani gorduyune
sevinsede ozunu kuskun kimi
apardi
-salam, necesen?
-yaxshiyam –bacardiqda laqeyd
shekilde cavabladi
-nese olub? Niye belesen?
-hec ne olmuyub. Hemisheki
halimdir
-hemishe bele olmursan axi,
hemishe meni guler uzle
qarshilamisan, indi amma …
kusmusen menden ?
-yo..oox –Xedice gozlerini qacirdi
-mene bax… de gorum niye
kusmusen? Yoxsa bilmeden
xetrine deymishem?
-kusmemishem
-he… bildim… nece gundur
yoxluguma gore kusmusen?
Xedice ona baxib gozlerini
suzdurdu. Sadece agiz ucu
-niye gelmirdin? –deye sorushdu
Mustafa qizin utanaraq verdiyi
suala gulumsunub:
-seni narahat etmek istemirdim,
istemirdim ki, ustune dushub sene
teziq gosterim. Fikirleshdim ki,
belke bir nece gun gorushmesek
sende menim teklifimi rahat
dushunub, cavablayarsan…. 7 gun
kecib.. yeqin ki, bu vaxta kimi bir
cavabin olar? Hm?
Xedice bashi ile “he” deyib soze
bashladi, yene elleri ile oynayirdi.
Mustafa ise bashini ashagi diken bu
qizin her hereketine en xirda
detalina kimi fikir verirdi, sanki
qizi butunlukle beynine hekk
etmek isteyirdi.
-men ..men raziyam… -bir nece
saniye susdu. “raziyam” eshiden
kimi Mustafanin uzunde yene
hemisheki bir shirin tebessum
yarandi
-amma bele tezlikle yox… yeni
men soz vermishem. Men
universteti bitirdikden sonra
seninle evl…evlene bilerik
Xedice her kelmesi ile bashini bir
az da sinesine sixirdi. Mustafa onun
elinde tutub
-men gozleyecem seni, ne vaxt
istesen….
Xedice Mustafanin qara gozlerine
vurulmushdu sanki, o gozler ki, bir
derya idi ve Xedice orda batirdi. O
gozler ki, her baxdiginda ozunu
itirirdi. Xedice sevgi hekayelerini
mahnilardan, yazarlarin
eserlerinden eshitsede, oxusada
heqiqetde bele bir ani
yashayacagini bilmirdi. Sanki dunya
oz

<< 1 2 3 [4] 5 6 >>