hell ede bilerik
-neyi hell edeceksen he?! sen
bakiya oxumaga gelmisen yoxsa
hansisa eclafla opushmeye?!
ozunde menim dostuma nishanli
sayilirsan, utanmadin?! -deye Anar
bagirmaga bashladi.
-sen kimsen menim sevdiyime
sesini qaldirirsan -deyib Mustafa
Anara yumrug vurdu. anar ayaga
qalxib vurmaq istedikde qarshisina
Xedice, onunda qarshisina Leyla
kecdi.Anari yumrugu havada qaldi
-sakit ol, Anar xaish edirem, qulag
asmamish ne olub sene? -Leyla
qorxaraq dillendi.
-besdi!!-Xedice bir qeder yuksek
sesle-danishmaliyiq... gizletmek
istemirem hec neyi.. hem de mene
komek etmelisiz...
***
kicik parkin ucuq-sokuk
skameykalarinda eyleshib
susmushdular. Xedice nece
bashlayacagini bilmirdi. leyla ise
elindeki desmaliyin o yan-bu
yanini cevirib Anarin dodaqindaki
qani silirdi.
-her sheyi bashdan danishacam
size.... evvelce mene qulag asin,
sonra muhakime edin.
hec kimi dinmirdi. Leyla Xediceye
hec ne demesede Mustafaya goz
suzdurur ya da esebi halda ona
baxir, ara bir dodaq ucu "elin
qurusun" deye de qargiyirdi.
-sahibgil bize elci gelmishdi....
amma men istemirdim evlenmeyi
buna gore de .....
***
Sahib seher erkenden rayona yolda
dushmushdu. yol boyu Xediceni
dushunurdu, bir terefdende "atam
nece razi saldi?" deye sual
beyninde firlanirdi. kende catib
evlerine dogru gelmeye bashladi.
kim gorurduse hami qarshisinda
bash eyib "xoshbext ol beyim" -
deyirdi. oz-ozune gulumsundu, bu
ele atasinin ishi idi, indide kend
icinde hami Xedice ve Sahibi
nishanli bilirdi."eh ata... bir defe de
bir sheyi agzinda saxlasan ne olar
axi"
qapii acib iceri kecdi, onu goren
xadimeler ev sakinlerine xeber
yetirdiler. Gulshen ve Seyid sevinc
ve teeccuble ogullarini qarshilayib
qucaqlayib, bgrina basirdilar.
bir qeder sonra Sahib ve Seyid
yene mutekkenin ustunde oturub
sakit dayanmishdilar, Seyid
oglunun gozlerinde oxuyurdu
sevincini, elindeki tesbehi cevire-
cevire ozu sohbeti acdi
-he... de gorek xeyrdimi gelishin?
sahib

<< 1 [2] 3 4 ... 11 >>