bitirim sozumu. Menim
Sahibim menim her sheyimdir,
ailem menim ucun her sheydan
vacibdir. Bilirem butun kend meni
pulgir, ozunden razi kimi taniyir.
Amma hec kim dushunmur ki,
meni de bu hala qoyan ele butun
kenddir –arxaya donub –gelish
sebebini bilirem, pulu verib Sahible
evlenmekden kececeksen. Amma
OLMAZ! –qiza dogru yaxinlashib
sozleri piciltili shekilde hecalamaga
bashladi –ol-maz…. Sahibin seni
nece istediyini bilirem, sen getsen
onun ne hala qalacagini ise
tesevvur etmek istemirem. Oglum
her sheyden butun kagiz
parcalarindanda onemlidir mene,
get oxumaginin ardinca. Amma
qulaginda sirga ele: “Seni ancaq
olum ayirar oglumdan!”, istesende
istemesende. Mektebi bitiren kimi
de sahible evlenirsen. Sonrada
gedersiz haraya istesez –kicik
masanin ustundeki qutuya
yaxinlashib acdi, icinden uzuk
cixarib qizin barmagina taxdi.
Xedice yerinde quruyub qalmishdi,
dili soz tutmurdu
-bu menim ailemden qalma
yegane uzukdur, indi senindir
-men istem..
-isteyirsen, istemesen bele
istemelisen!
-men..
-gede bilersen
Xedice hec ne demeden otaqdan
cixdi, Gulshenin onu seslemesine
dayanib ozu yashli
-sag olun, men..men avtobusa
gecikirem… -deyib evden cixdi.
Qizin aglayaraq evden cixmasina
teccublenen Gulshen yuxari cixib
Seyide aciqlandi
-yene ne deyib qizi aglatdi? O
bizim qizimiz sayilir!
-men hec ne demedim –bir az
Gulshene yaxinlashib kelagayidan
cixmsih saclarina sigal cekdi –
sadece dedim ki, bizde onun
valideynleri sayiliriq ne vaxt
neyese ehtiyaci olsa cekinmesin
-inanmiram, qizin gedishi hec de
ele demirdi
-ay Gulshen bir defe de mene
inansan –deyib qadini qucaqladi –
Sahib ucun narahatam
-ele mende.
Belece Seyid yene sohbeti
deyishmeye muveffeq olmushdu.
Xedice ise butun yol boyu
aglayaraq iri addimlarla yola dogru
gedirdi. Her sheyin eksi omushdu,
bes nne edecekdi ? axi sevmirdi
Sahibi, ustelik Mustafa varidi,
hansiki onun ucun lazim gelse
butun dunyani qarshisina alardi.
Bes Sahibin gunahi ne idi? o

<< 1 [2] 3 4 ... 17 >>