Mustafa ona bir
az yaxinlashib picilti ile dillendi
-bilirsen Xedice. Eslinde men kasib
biri deyilem, nedeki men fehle
deyilem. Butun bunlara men
sahibem, men buralarin agasiyam
artiq. Senin o Seyid agan vara o
bele menim yanimda artiq hec
nedir!! Men adi bir naxircinin oglu
idim! bu kentde! Hec kim bizi
saymazdi, bax –elini kenarda
dayanmish, agaclarin dibini
belleyen qocaya dogru uzadib –bax
o qoca kishi vaxt variydi meni
ezirdi insanlarin icinde, bu gun
menim elimin altinda ishleyir.
Istediyim vaxt onu eze bilerem,
amma etmirem, men onlar qeder
vicdansiz deyilem! Menim atam
senin Seyid aganin arvadina
nishanli olub, amma toy gunu
Seyid Gulsheni goturub qacirdib!
Menim atamin nishanlisini! Gulmeli
gelir he?! Men oz atamin adi ucun
qayitmisham, neceki onlar menim
ailemi bihormet etdi kend icinde
eynisi men edecem! Tebii ki,
seninle! –bir az daha yaxinlashib
fisildadi Xedicenin qulagina –sen
istesende, istemesende menim
olacaqsan!
-sen –Xedice picildadi –senin
sevgin, mehebbetin her shey yalan
idi?
Mustafa hec ne demedi, sadece qizi
bashdan ayaga suzub gozlerine
baxdi
-men sene nifret edirem. Eclaf –
Xedice iri addimlarla ordan
uzaqlashmaga bashladi. Inana
bimirdi, cani qeder sevdiyi onu
sevmeyib, sadece intiqam ucun
Xediceden istifade edib. Qacaraq
ozunu eve catdirdi ve hec kimin
gozune gorunmeden otagina qalxib
yerine uzandu. Bashini balinca sixib
honkur honkur aglamaga bashladi
-eclaf!! Eclaf! Men ki, seni
sevmishdim! Men ki, senin bir
kelmenle sene qayida bilecek
qeder sevmishdim! Sen ise hec
meni sevmemisen!senin ucun
sadece bir vasite olmusham!
Axmaq Xedice sende saf saf
inanmishdin sevgisine! Off, men
axmagam, agilsizam!
Xedice ayaga qalxib yerinde
oturdu, goz yashini elinin tersi ile
silib
-bundan sonra mende xoshbext
olacam! Seni silecem heyatimdan,
beynimden!!
***
Gunler bir-birini qovlayardi.
Xedice her gun bashini bir
sheylerle qatirdiki Mustafa
haqqindda dushunmesin, onsuzda
Sahibin

<< 1 ... 11 12 [13] 14 15 ... 17 >>