olmaları Allah
terefinden istehza ile qarşılanır.
De: “Allaha göylerde ve yerde
(Özüne şerik) bilmediyi bir şeyimi
xeber verirsiniz? Revayet olunur
ki, imam Eliden (e) soruşdular:
“Allahın bilmediyi şey varmı?”
İmam Eli (e) “Beli” deye cavab
verdi. “Ya Eli, o nedir ki, Allahın
ondan xeberi yoxdur?” sualına
ise imam Eli (e) “Allah bilmir ki,
Onun şeriki kimdir” deye cavab
verib.
Bütün bunlar heqiqi şefaetçilerin
olmasını inkar etmir. Bir ayede
Allah şefaetin yalnız Özüne
mexsus olduğunu vurğulayıb.
Bununla bele, bezilerinin, Allahın
izni ile, şefaet etmesinin
mümkünlüyü de melumdur.
Allahın izni olmadan (qiyametde)
Onun yanında (hüzurunda) kim
şefaet ede biler? (Beqere, aye
255)
Allahın izni ile şefaet ede bilen
insanların olacağı, Resulullahın (s)
qiyametde şefaet edeceyini
bütün müselmanlar hamılıqla
qebul edib.
Delil 5.
Şübhe yoxdur ki, Allah Özüne
şerik qoşanları efv etmez, amma
istediyi şexsin bundan başqa
olan günahlarını bağışlayar.
Allaha şerik qoşan şexs, elbette,
böyük günah etmiş olur. (Nisa,
aye 48)
Delil 6.
Allahla yanaşı başqa bir tanrıya
ibadet etme, yoxsa ezaba düçar
edilenlerden olarsan! (Şuara, aye
213)
Bu ayelerin peyğember, imam ve
başqa keslere ölümünden sonra
tevessül
edilmesinin icazeli olmamasına
aidiyyatı yoxdur. Buna
baxmayaraq, ittiham eden teref
mövzu ile bağlı behslerde bu
ayeleri defelerle delil kimi
göstermekden çekinmeyibler.
Neticede müselmanların böyük
hissesi müşrik adlandırılıb. Bu
tipli ayeler ise eslinde, Mekke
müşrikleri barede nazil olub.
Quran bu müşriklerin Allahı
bezen öz bütleri ile beraber
tutduqlarını (Onlar orada
(cehennemde) çene-boğaz olub
deyerler: “Allaha and olsun ki, biz
açıq-aydın azmışdıq! Çünki biz
sizi alemlerin Rebbi ile beraber
tuturduq "(Şuara, aye 96-98)),
bezen Allahdan daha çox
bütlerine tapındıqlarını gösterib
(“Allahdan başqa tapındıqlarını
söymeyin. Yoxsa onlar da
bilmedikleri üçün Allahı
düşmencesine söyerler” (Enam,
aye 108)),

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 ... 11 >>