Sual: Göresen, şielik Peyğember
(s) zamanında yaranmışdırmı?
Cavab: Peyğember (s) zamanında
sehabelerden bir qrupu imametle
bağlı aye ve revayetleri eşitdikleri
üçün, Peyğemberden (s) sonra
hezret Elinin (e) canişin olması
meselesine iman getirmiş ve
onun imamet ve rehberliyini
qebul etmişdiler. Onların hezret
Eliye (e) böyük ehtiram ve
mehebbeti vardı. Sehabelerden
olan hemin qrup hele Peyğember
(s) zamanında “imam Elinin (e)
şieleri” adı ile tanınırdı. Bu
barede ehli-sünneden de çoxlu
revayetler neql edilmişdir ve
hazırda onların bir qismini sizin
nezerinize çatdırırıq:
1. Ebu Hatem Razi bele neql edir:
“Peyğember (s) zamanında
meydana çıxan ilk leqeb ve söz
“şie” sözü idi. Bu leqeb
sehabelerden dörd nefere
verilmişdi. Hemin sehabeler
bunlardır: Ebuzer, Salman,
Miqdad ve Emmar.” (Ebi Hatem
Razi, “Hazirul-alimil-islamiyy”,
c.10, seh. 188)
2. İban Xeldun bele yazır:
“Sehabelerin bir qismi hezret
Elinin (e) şieleri idi ve onlar
hezret Elini (e) xilafete diger
xelifelerden daha leyaqetli hesab
edirdiler.” (“Tarixe İbn Xeldun”,
c.3, seh. 364)
3. Mehemmed Kerd Eli neql edir:
“Hezret Elinin (e) mevalileri adlı
bir sıra böyük sehabeler İslam
Peyğemberinin (s) zamanında da
var idiler. O cümleden, Salman
Farsi bele deyir: “Biz Peyğemberle
(s) müselmanların meslehetine
olan işler ve hezret Eliye (e) iqtida
etmek barede beyet etdik.”
Ebu Seid Xudri deyir: “Camaat
beş şeye emr olunmuşdu.
Onlardan dördü yerine yitirilmiş,
biri ise terk olunmuşdu.” Hemin
dörd mesenin ne olması barede
soruşulduqda, cavab verdi ki,
namaz, zekat, Ramazan ayında
oruc tutmaq ve hecden ibaretdir.
Terk olunmuş meselenin ne
olduğu haqda sual verildiyi
zaman, bele demişdi: “Terk edilen
mesele hezret Eli ibn Ebu talibin
(e) vilayetidir.” Ona deyilende ki,
“hezret Elinin (e) vilayeti diger
dörd emelle birlikde vacimdirmi?”
“Beli!” söyleyerek cavab vermişdi.
Aşağıda adları çekilen sehabeler
hezret Elinin (e) şielerindendir:
Ebuzer Qeffari,

[1] 2 >>