Susmaq gerek
Sevgi
Susarsan bezen... Çünki sussan canının yanmadığını düşünersen,amma susduqca daha çox yandırarsan. Düşünersen,düşündükce içine qapanarsan. Ne yağan qar vecine olar,ne de ki soyuq sen sadece bir boşluğu ve bu boşluğun içindeki özünü axtararsan....

Susarsan bezen... Çünki ağlamaq,ağladıqca üreyinin boşalmasını isteyersen. Amma boşalda bilmersen. Sakitleşdiyini düşünüb daha da o sakitliye düşersen. Axtararsan çooox axtararsan amma neyi tapdığını neyi itirdiyini bile bilmersen...

Susarsan bezen...Çünki,ne var ne yoxsa danışmaq istemersen. İçindeki gizli yaraya baxa-baxa. Yanarsan, üşüyersen, ölersen. Kiçik bir ah düşer içine... Böyüyer böyüyer böyüyer... Böyüdükce sen min parçaya bölünersen belke. Amma susarsan. Yene susarsan.

Susarsan bezen...Çünki min cümle düşer içine min derd düzüler üreyine... Min derd bir ses etmez. Susarsan yene... Son gediş kimi heç gelmemiş kimi heç olmamış kimi "heç" olmuş kimi... Susarsan...

Susarsan bezen...Çünki boşluq buraxmaq isteyersen. Canın ne qeder yansada ifade ede bilmersen sen onun üreyinde kilidli qalarsan,oda senin menliyinde. Min kelime olsada bir cümle qurmağı bele bacarmarsan. İçindekini heçne böle bilmez...Susarsan...

Susarsan bezen...Çünki içindeki yaradan xebersizdir her kes. Anlaya bilmezler belke de izah ede bilmersen. Qaçarsan insanlardan amma yene özünden qaça bilmersen... Düşünmek istemedikce her gece gözlerini yumarkende,açarken de ilk onu düşünersen... Amma düşünmek istemersen. Heçne olmamış kimi unutmaq istersen, gördün ki, unuda bilmirsen susarsan...

Susarsan bezen...Çünki Seni ne qeder incitsede bağışlayarsan,hemişe keçmeye çalışarsan,o xoşbext olsun deye hemişe gülersen amma içinde qan ağlayarsan...
Onun sehvlerini görmemezlikden gelersen,ne qeder acı verse bele yenede imtina ede bilmersen... İncitmekden qorxarsan,istemersen canı yansın... Kömür kimi közersende sönersen. Susarsan...


Yanarsan belke....
Gizlenersen, gizleyersen içinde açılan yaranı her kesden.
"Sene

[1] 2 >>