onlar Ebu Bekr ve Ömeri xalqa tanıtdırmaq üçün ellerinden geleni esirgemediler ve onlar üçün feziletler ve üstünlükler düzeltdiler. Bununla da bu iki neferin xilafete hamıdan daha artıq layiq olmasını sübut etmek isteyirdiler. Çünki özlerinin xilafetinin qanuni ve edaletli olması, yalnız onların xilafetinin düzgün olmasına bağlı idi.
Ehli-beytin başına getirdikleri bela ve müsibetlerin sebebi de öz xilafetlerinin qanuni olmasını göstermek idi, eks teqdirde qüdret ve şexsiyyetleri tehlükeye düşe bilerdi.
Bu, heqiqet axtaran insanlara bellidir. Hal-hazırda da bezi İslam ölkelerinde heç bir fezilet ve üstünlükleri olmayan padşahlar zülmle İslam ümmetine hökmranlıq edirler. Meselen, Seudi padşahlar silsilesinin ve bu ölkenin şahzadelerinin Ehli-beyt ve onların ardıcıllarını sevmesi ağıla sığmır. Elece de insan ağlı Seudi padşahlarının ve şahzadelerinin Müaviye ve Yezid ile düşmençiliklerini qebul etmir. Çünki onlar irsi olan padşahlığın qanun halına düşmesini yalnız Müaviye ve Yezidden öyrenmişler. Beni Ümeyye, Beni Abbas xelifeleri, elece de müasir dövrde yaşayan padşahlar özlerinin haqq ve qanunla uyğun olmalarını Müaviye ve Yezidden götürmüşler. Üç xelifeye müqeddes gözle baxmaq, onlara üstünlük verib adil olmalarına etiqad beslemek, elece de onları müdafie edib heç bir tenqide yol vermemek mehz buradan qaynaqlanır. Çünki "Seqife” gününden dünyanın sonuna kimi olan keçmiş ve indiki hökumetlerin hamısının esasını onlar qoymuşlar.
Hemçinin buradan onların "ehli-sünne” adını özlerine, "revafiz”, ya "zenadiqe” adını ise başqalarına qoyduqlarının sebebini başa düşmek olar. Çünki Eli, onun xanedanı ve terefdarları onların xilafetini qebul ve onlarla beyet etmediler. Hemişe onlarla mübahisede olmuş ve onları mehkum etmişler. Bunun müqabilinde de onlar Eli terefdarlarını tehqir edir, öz yurdlarından çıxarıb avara qoyur, lenetleyir ve onlara nalayiq sözler demekle meşğul olurdular.
Baxın görün bundan da artıq töhmet olarmı ki, her kes Eli (e)-ı sevib ona tabe olsa,

<< 1 ... 5 6 [7] 8 >>