Medine ehalisinden Ümeyr ibn Hemmam hele hicretden evvel İslamı qebul etmişdi. Bedr savaşı günü terefler bir-birinin qarşısında sef çekib durmuşdu. Peyğember üzünü müselmanlara tutub buyurdu: “Hüdudları göylerle yer qeder geniş olan Cennete daxil olmaq üçün herekete keçin”. Peyğember bu yolla müselmanları döyüşüb Allahın razılığını qazanmağa çağırırdı. Çünki bu savaşda şehid olan
da, döyüşüb sağ qalan da hedsiz savab qazanacaq ve Cennete layiq olacaqdı. Ümeyr bu sözleri eşidende sevinc içinde dedi: “Beh-beh, ne gözel sözdür!” Peyğember soruşdu: “Niye beh-beh deyirsen?” Ümeyr cavab verdi: “Allaha and olsun ki, oranın (cennetin) sakinlerinden olmaq isterdim”. Peyğember Ümeyre müjde verdi: “Sen oranın sakinlerindensen”. Savaşdan evvel her iki terefden tekbetek çarpışmalar baş verdi. Hezret Eli, Hemze ve Übeyde öz reqiblerini öldürdüler. Peyğember üzünü
müselmanlara tutub, onları cihada heveslendirmek meqsedi ile buyurdu: “İxtiyarında olduğum Allaha and olsun ki, bu gün her kim bunlarla (düşmenle) sebrle, mükafatını Allahdan umaraq ve geri dönmeyerek savaşsa, Allah onu cennete daxil eder”. Bu zaman Ümeyr ovcunu xurma ile doldurmuş halda ön cergede durmuşdu. Bir neçe saat idi ki, diline yemek deymemişdi. Ovcundakı xurmaları yeyib tox qarınla savaşmaq isteyirdi. Amma Peyğemberin çağırışını eşitcek öz-özüne dedi: “Doğrudanmı menimle Cennet arasında duran
manee yalnız bunlarla döyüşüb helak olmaqdır? Bu xurmaların hamısını yeyib qurtarmağa serf etdiyim vaxt meni ebedi cennetden ayrı salır. Ele ise, neyi gözleyirem?” Bunu deyib, ovcundakı xurmaları yere atdı, qılıncını sıyırıb düşmen cergelerinin üzerine şığıdı. Silahdaşları bundan ilham alıb Ümeyrin ardınca hücuma keçdiler. Ümeyr bir neçe neferi öldürdü, sonra özü de şehadete qovuşdu. Deyirler ki, ensardan ilk şehid olan şexs Ümeyr ibn Hemmam oldu. *** Ühüd savaşından sonra Hezret Mühemmed Peyğember (s) müselmanlara tapşırdı ki, savaşda şehid olanların neşinin yanına gedib, onlara salam versinler. Peyğember özü mübarek

[1] 2 >>