Gözle meni Bir payız küçesi ile
addımlayıram. Saralmış palıd
ve söyüd yarpaqları etrafımda
uçuşur. Yarpaqlar torpağa düşür
ve heyatlarını başa vururlar.
İndi sen mene ağacdan düşmüş xezel qeder uzaqsan.
Heyat külekleri seni
yarpaqlar kimi hara apardı heç
bilmirem. Yarı ilıq, yarı soyuq
payız havasını udduqca etrini
aldım payızdan. Artıq bir payızdır ki, uzaqsan menden.
Belke de bundan sonra her
payız senli günlerimden
üreyimde yaranmış bir otağın
qapısını açacağam. O otaqda
gezişib senle, senin nefesinle dolu anlarımı
xatırlayacağam. Heç gedende
fikirleşdinmi ki meni kimin ve
ya neyin ümidine buraxırsan?
Olmazdımı ki meni de özünle
aparasan??? Seninle ölmeye de hazır idim. İndi ise sensiz
günlerim yarpaq tek uçur, indi
men sensiz ölürem. Söz
vermişdin ki hemişe birge
olacayıq, amma ölüm ne idi ki,
ölüm aldı seni menden.. Ne olar sözünün üstünde dur,
meni de al öz yanına.
Cennetde olsa sensiz bu
dünyanı istemirem. Artıq deli
kimiyem. Gördüyüm her
insanın simasında senin simanı, eşitdiyim her sesde
senin gülüşünü axtarıram.
Belke de bunların hamısı bu
ve ya başqa derecede senin
gülüşünü, sesini xatırladır.
Amma gördüyüm heç bir gözde GÖZLERİNİ tapmadım. Senin
gözlerin ancaq menim idi,
onlar ancaq mene baxırdılar.
İndi ise bu dünyada ancaq
mene mexsus olan gözler
yoxdur. İndi sen haralardasan, necesen?? İndi o gözlerin
necedir?? Qurban olum onları
menimçün saxla. Artıq bu
dünyada dura bilmirem. Yanına
geleceyem. Geleceyem ki
sözlerin sübuta yetsin, geleceyem ki, göresen
sensiz olan her günüm mene
nece baha başa gelib. Artıq
saçlarım da ağarıb... Yoxluğuna
alışmadım, sevmedim heç
kimseni... Meni dünyanın xoşbextine çeviren başqa
gözlere rast gelmedim. Heç
kimse yerini almadı.

Frozen** [OFF] (26.01.2017 / 13:11)