Peyğember (s) bu sözü qeyd etseydi, elbette
ki, Resulullahın vefatından sonra Eli (r) xelife olardı ve
heç kim de bu meselede ona mane ola bilmezdi. Çünki
heç kes Elini qorxaqlıqda ittiham ede bilmezdi. Hamı onun
qehremanlığına da, şücaetine de beled idi.
Resulullah (s) Qedir xum adlanan yerde söylediyi bu
sözle qetiyyen xelifeliyi nezerde tutmayıb. Hedisin
metninde de buna delalet eden heç bir açıq ifade
yoxdur. Bele ehemiyyetli olan bir meselenin aydın
şekilde bildirilmesi lazım deyildimi?
"Mövla" sözünün ereb dilinde 30-a yaxın menası var.
Bu kelmenin esli ile bağlı olan "Veliyy" sözü Uca Allahın
adlarından biridir. Burada hemin söz Allahla bağlı olduğu
üçün "kömek eden, bütün işlerin sahibi, mülkün yiyesi" ve
s. kimi menalara gelir. Allahın adlarından biri olmaqla yanaşı,
bu söz "nigahda şahidlik eden, bende, mehebbet, dost,
yaxın" kimi menalarda işledilir. Hedisde qeyd edilen hemin
ifade de "dost" menasındadır. Bu söz Quranda da qeyd
etdiymiz menada işledilir.
Uca Allah Quranda bele buyurur: "Sizin dostunuz
(haminiz) ancaq Allah, Onun Peyğemberi ve iman
getirenlerdir" ("Maide" suresi, 55). Ayeden de aydın
olur ki, möminler Allahın dostlarıdır. Onlar öz aralarında da
bir-birlerinin dostlarıdır.
Allah, Onun Resulu ve Elinin möminlere mövla (dost)
olmalarının menası düşmençiliyin ziddi olan dostluqdur. Eli
(r) de möminlerin böyüklerinden olub ve o, möminleri
sevdiyi kimi, müselmanlar da onu sevir ve dost qebul
edirler. Bunda heç bir şübhe yoxdur, ola da bilmez.
Resulullah (s) başqa bir hedisinde de bele buyurub:
"Eslem, Äžıfar, Muzeyne, Cuheyne, Qureyş qebileleri
ve ensar insanlar arasında mene en yaxın dostlardır.
Onların Allah ve Resulundan başqa dostları yoxdur". İndi
onlar da xelifelerdir?
İddia edilenin eksine olaraq "Ey Peyğember! Rebbin
terefinden sene endirilmiş olanı (Quranı) tebliğ
et" ("Maide" suresi, 67) menasındakı aye İslam dininin
başlanğıcında nazil olub. Bu ayenin ise Elinin (r) xelifeliyi
ile heç bir

<< 1 [2] 3 >>