bizim evde tez-tez yaşanırdı.
-Afet besdi!Get!,-atam anama
acıqlanmışdı.Anamın deyine-
deyine pillekanlarla aşağı
düşdüyünü eşitsemde,deqiq
leşdirmek üçün, -getdi?,-atamdan soruşdum.
-he getdi,aç görüm sende bu
qapını,-qapını açıb atamı otağa
buraxdım.Yene hemişeki
öyüd-nesihetlerden sonra
atama birde heç kimle dalaşmayacağıma söz
verib,aşağı düşüb anamdan üzr
istemişdim.O zaman menim
sekkiz yaşım var idi,növbeti
yay tetilinde ise biz Selcanla
dostlaşmışdıq.Selcan ailelerinin tek övladı
idi,menim kimi erköyün,şıltaq,
ünsiyyetcil,deyib-gülmeyi
seven,zarafatcıl bir qız idi.
(Müellif : Ruf M-li).Selcanın
menden başqa Elya adında bir refiqesi daha var idi.Men çox
zaman qısqanclıq eder,Selcanı
Elya ile oynamağa
qoymazdım,lakin bir
müddetden sonra ona da
isinişib refiqelik etmeye başlamışdım.Elya küren
idi,qızılı saçları ise onu bir
gelinciye benzedirdi
sanki.Bizim dostluğumuz
zamanla ailelerimizin
dostluğuna çevrilmiş,ailelerin bir-birine get-gel etmesine
bir vesile olmuşdu.Elyanın
Nesib adında ,bizden yaşca
böyük bir qardaşı var idi.Nesib
bize çox qarışmasa da arada
yanımızdan ötüb edende üçümüze birden atmaca
atırdı,çox zaman ise menle
Elya ona fikir vermesek de
Selcan özüne el qatıb,onunla
dilleşirdi.Bir defe Elyagilde
idik,Elyanın anası Edile xala heremize qara gavalı
mürrebbesi sürülmüş bir dilim
çörek vermişdi,bizde işdahla
yeye-yeye yay tapşırıqlarımızı
edirdik.Edile xalanın
mürebbelerinin dadını ise heç yerde ala bilmirdim.Biraz sonra
Nesib eyninde dizlerine kimi
qatlanmış şalvar belden
yuxarısı ise çılpak halda
metbexe,keçib,
-ana bu nedi yene buranı qız yığınına çevirmisen,-dedi.
-işin olmasın qızlarımla,-Edile
xala ona gözlerin ağardıb,-get
eynini geyin,ayıb deyil qızların
qarşısına bele çıxırsan,-dedi.
Nesib bizim eyleşdiyimiz masaya yaxınlaşdı.İşin
qeribeside o idi ki,hemişe
decellik eden biz,indi
üçümüzde oturub ders
edirdik,heç Nesibe de fikir
vermirdik.Nesib ise Selcanın çöreyinden bir dişdem

<< 1 [2] 3 4 ... 7 >>