bir
günde iki defe
qarşılaşsam,onda o öz nömresini mene balqabaqda
bele yazıb gönderse zeng
vuracam,-deyib
gülümsedi.Axşama kimi bu
söhbete daha
qayıtmadıq.Deyesen Laranın insana tesir etme gücü var
idi,ya da menim özüme de bu
Mehrac maraqlı gelmişdi.Gece
yerime uzanana kimi yazıb
yazmamaqda qerarsız
idim,yerime girib telefon elimde ne yazacağımı
düşünürdüm.Müxtelif üzün
cümleler yazıb,sonra
silirdim,sonda “Men çeyirtke
deyilem,adım Zibeydedir”
cümlesini silmek evezine gönderdim,belkede en
axmaq mesaj idi bu.Bir neçe
deqiqe sonra ise eyni
nömreden zeng geldi.
(Müellif : Ruf M-li).Bir anda
heyecanlanmışdım,ilk defe idi mende bele olurdu.Zengi
açmaq istesemde heç cür
cavab ver düymesini sıxa
bilmirdim.İkinci zenginin
sonunda telefonu açıb,
-alo,-deye bildim.Desteyin diger terefinden gözel caz
müsiqi eşidilirdi.Musiqinin
mehz bu janrı menim en çox
sevdiyim janırdır.Özümü
musiqinin ağuşuna nece
atmışdımsa,desteyin o biri terefinden gelen sese
diksinib,
-he eşidirem,-dedim.Bu
necenci defe idi onun
qarşısında axmaq veziyyete
düşürdüm. -deyesen sizde cazın
vurğunusuz?
-cazı sevirem,-derinden
nefes alıb,-am..bu hansı
kompozisiyadır?,-soruşdum.
-V.Mustafazadenin “Zibeyde” kompozisiyasıdır,-onun sesi
gülüş qarışıq xırıltılı idi,ses
tembri qalın,tonu nisbeten
yüksek idi.Xoşuma gelirdi
kişilerde bu cür ses.Musiqi ile
başlayan fikir mübadilemiz,bir saat sonra sağollaşmaqla
sonlanmışdı.Onun
danışığı,dünya görüşü xoşuma
gelmişdi,nece deyerler
herterefli insan idi.Sabah
oyananda başımın üstünde Laranı görüb gözlerimi birde
yumub açdım,adeten Lara
menden gec oyanardı,indi
men yataqda idim,o ise yaş
saçlarını qurulaya-qurulaya
meni oyatmağa çalışırdı.Deyes en gece Mehracla olan
danışığımızı dörd defeden çox
kinolent kimi başa çekib
gözlerim önünde
canlandırmışdım.Ele yerimden
qalxmaq isteyirdim ki,telefonuma mesaj
geldi.Menim telefonuma
demek olarkı mesaj
gelmezdi,hele seherleri heç
gelmezdi.Lara menden
evvel

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 >>