Son zamanlar
Suriyada şübheli
meqsedler uğrunda
müselmanlarla
döyüşüb helak
olanları “şehid”
adlandırmaq bezi dairelerde deb halını
alıb.
Halbuki, İslam tarxinde şehidliyin
mahiyyeti haqqında kifayet qeder
melumat mövcuddur. Ve bu
melumatlar en azından Suriyada
müxalifet terefinde döyüşüb ölenlerin
şehid sayılmadığını açıq-aşkar sübut
edir. Çünki onların öz dinbir
qardaşlarına – müselmanlara qarşı
savaşmaları, yerli ehali ile amansız
reftar etmeleri, neinki insanlarla, hetta
dilsiz-ağızsız qebir ve ziyaretgahlarla
da düşmençilik etmeleri, ele
keçirdikleri qenimetlerden
canfeşanlıqla danışmaları, tutduqları
erazileri öz emirlikleri elan etmeleri bu
“cihad”ın altında maddi maraqların
gizlendiyini gösterir. Bu bir heqiqetdir
ki, dini şüar altında aparılan her döyüş
cihad deyil ve her döyüş qurbanı da
şehid sayılmaz.
Aşağıda İslamın ana menbelerinden –
möteber hedis ve tarix kitablarından –
götürülmüş üç revayet diqqetinize
teqdim edilir. Görün, İslam
Peyğemberi hamının “şehid” saydığı
bezilerinin iç üzü barede ne buyurub.
Birinci revayet
Ebu Hüreyre Hezret Mühemmed
Peyğemberin (e) bele buyurduğunu
revayet edir:
“Qiyamet gününde hesaba çekilecek
ilk adamlardan biri şehid sayılan şexs
olacaq. Onu mehşere getirerler, Allah
ona verdiyi nemetleri xatırladar, o da
bu nemetleri etiraf eder. Sonra Allah
soruşar: “Bes bu nemetlerin evezinde
sen ne etdin?” Cavab verer: “Men de
Senin yolunda şehid olana kimi
döyüşdüm”. Allah buyurar: “Yalan
deyirsen. Çünki ona göre döyüşürdün
ki, senin haqqında “igiddir” desinler.
Onlar da senin haqqında bunu dediler
(yeni öz meqsedine çatdın)”. Sonra o
adamın haqqında hökm çıxarılar ve
onu üzüüste sürüyüb cehennem
alovunun içine atarlar”.
Hedisin davamında Quran oxuyub,
meqsedi camaatın gözünde savadlı
görünmek isteyen adamın ve öz var-
dövletini sexavetli görünmek üçün
paylayan şexsin de emellerinin riyadan
ibaret olduğu, buna göre qiyamet
gününde cehenneme gedeceyi
bildirilir.
Bu

[1] 2 3 >>