münafiqin ehvalatı tesvir edilib.
Müselmanlar Ühüd savaşına
yollananda Quzman onlara
qoşulmamış, Medinede qalmışdı.
Medine qadınları Quzmana rişxend
edib onu qorxaq adlandırdılar. O da
silahını götürüb özünü döyüş
meydanına çatdırdı. Ühüd savaşı
başlayanda Quzman qılıncının qınını
sındırıb, “ölmek qaçmaqdan daha
yaxşıdır” deye özünü meydana atdı.
Sehabeler onun şücaetini heyranlıqla
izleyir ve terifleyirdiler. Peyğember
ise “o, cehennem ehlidir” deye, fikrini
bildirdi. Sehabeler heyret içinde idiler.
Nece ola biler ki, bu qeder igidlik
gösteren bir adam cehenneme
getsin?
Quzman ağır yaralandı ve onu döyüş
meydanından tehlükesiz yere
apardılar. Yarası çox qorxulu olduğu
üçün yaşayacağına ümid yox idi.
Müselmanlar adetleri üzre onu
şehadetle müjdeleyib, “gözün aydın,
Quzman! Şehid olacaqsan” dediler.
Quzman ise hiddetle cavab verdi: “Ne
müjde? Men yalnız öz qebilemin adını
batırmamaq üçün savaşdım. Yoxsa
döyüş meydanına çıxmazdım”. Bundan
sonra ağrıya dözmeyib, qılıncının
ucunu sinesine sapladı ve özünü
öldürdü. Quzman evvela, Allah
yolunda deyil, qebilesi uğrunda
savaşmaqla, ikincisi ise intihar etmekle
özünün heqiqeten cehennem ehli
olduğunu gösterdi ve Peyğemberin
sözünün doğruluğunu sübuta yetirdi.

<< 1 2 [3]