Allahın
merhemetinden sui-istifade etmek de
olmaz. Allahın merhemeti böyükdür,
amma hüdudsuz deyil, onun da heddi
ve sonu var. Allahın merhemeti Onun
edaletini üstelemez. İlahi dergahda
heç kimin xatirine heç kimin haqqı
tapdanmaz. Bir zerre yaxşılıq eden de
evezini görecek, bir zerre pislik eden
de evezini tapacaq.
Şeytanın üçüncü fitnesi:
“Bu qeder günahdan sonra onsuz da
sene xilas yoxdur. Ele ise, ibadetin ne
faydası var?”
Cavabı:
Özünütenqid yaxşı işdir, amma gerek
heddi keçmesin. Ümidsizlik mehz
şeytanın işidir, çünki onun qiyametde
cehenneme düşeceyi qeti melumdur.
Allah ona yalnız mehşer gününe kimi
möhlet verib. Amma şeytandan başqa
her kesin öz günahlarını bağışlatdırma
ve cenneti qazanma şansı var.
Müselman hemişe ümidle qorxu
arasında olmalıdır. Allahın
merhemetine ümid onu yaşamağa
heveslendirir. Allahın qezebinden
qorxu ise onu qudurğanlıqdan
qoruyur.
Şeytanın dördüncü vesvesesi:
“Bir günahla heç ne olmaz”.
Cavabı:
Özümüzü aldatmayaq. İnsan unutqan
mexluqdur, etdiyi yaxşılığı hemişe
böyük görür, etdiyi pisliyi ise kiçik ve
yüngül sayır. Mütemadi olaraq “heç ne
olmaz” deye etdiyimiz tek-tek
günahlar ömrümüzün sonunda üst-
üste yığılıb ele neheng bir yük emele
getire biler ki, o yükle cennete yaxın
düşmeyimiz çetin olar. Unutmayaq,
yaxşı işler günahlarımızı yuduğu kimi,
pis işler de savablarımızı silir. “Emel
kisesi”ne atdığımız savab buğdalarının
çox olduğunu düşünürük. Amma
unuduruq ki, bu kisenin içine günah
siçovullarını buraxan da özümüzük.
Qiyamet günü kisenin ağzını açanda
elimize keçen buğda gözlediyimizden
qat-qat az ola biler.

<< 1 [2]