Tebliğ ve devet fealiyyetinde uğur
elde ede bilmek üçün müeyyen bir
metod ve proqramla hereket etmek
lazımdır. Devet ehli meqsedine nail ola
bilmek üçün Etibarlı ve düzgün
metodlar tetbiq etmek
mecburiyyetindedir. Eger bu metod
sehv ve doğru yoldan uzaqlaşdıran bir
şekildedirse, o halda uğur qazanmaq
mümkün deyildir. Bu baxımdan devet
metodu, devetin bir parçası
sayılmalıdır.
Allah-Teala bir ayede devet
fealiyyetinin gözel bir üsulla edilmesini
emr edir:
"İnsanları hikmetle, gözel öyüd-
nesihet ile Rebbinin yoluna (İslama)
devet et, onlarla en gözel suretde
mücadile et. Heqiqeten, senin Rebbin
yolundan azanları (en yaxşı) bilen,
doğru yolda olanları da (en yaxşı)
tanıyandır" (Nehl, 125).
Bu ayede keçen "hikmet" ve "gözel
öyüd", tebliğ vezifesini yerine yetiren
insanlar üçün çox mühümdür. Hikmet,
tebliğle meşğul olan şexsin diqqetli ve
besiretli olması, tebliği kor-korane
etmemesi, doğrunu söyleyerek,
yanlışdan ve başqalarını yanlışa
sürüklemekden çekinmesi, doğru
qerar vermesi ve söylediyi şeylerin
asanlıqla qebul edile bileceyini tesdiq
eden deliller getirmesidir. Hikmet,
xitab edilecek şexsin zehninin
qavrama qabiliyyeti nezere alınaraq
qoyulan meselenin münasib bir
şekilde çatdırılmasını teleb edir.
Gözel öyüde gelince, şexsin hemkarını
yalnız mentiqi delillerle deyil, eyni
zamanda hisslerine xitab ederek
inandırmağa çalışmasıdır. Ayede
keçen "Onlarla en gözel şekilde
mücadile et!" emri ise tebliğ vezifesini
ciddi bir şekilde yerine yetirmeyi teleb
edir. Buna göre de tebliğ ehli semimi
olmalı, könül qırmaqdan ve sert
davranışlardan uzaq olmalıdır.
Tebliğde nümunevi ve cesur bir
şexsiyyete xas davranışlara malik
olmalı, ağıl ve mentiqe uyğun fikirler
ireli sürmeli ve teref müqabilini en
gözel şekilde inandırmağa çalışmalıdır.
Tebliğ ehlinin vezifesi başa salmaq ve
başa saldığı meselelerin insanlara
faydalı olduğunu telqin etmekden
ibaretdir. Bundan sonrası Allaha aiddir.
Bu mövzu ile bağlı

[1] 2 >>