şekilde ferqlenmelerine
sebeb ise onların destemaz almaları
ve destemaz alınan yerlerinin
temizliyine timsalen ağappaq
olmalarıdır. Men qiyamet günü hovuz
başına evvelceden gederek onları
orada gözleyeceyem" (Muslim,
Teharet, 39).
Buradan da göründüyü kimi,
destemaz ve ümumiyyetle temizlik
müselmanın bariz
xüsusiyyetlerindendir. Bu, onun temiz
olması ile beraber, hem de qiyamet
günü diger insanlardan ferqlendiren
bir elameti, Muhemmed ümmetinden
olduğunun göstericisidir. Sehabeler bu
xeberi eşitdikden sonra
destemazlarına daha çox diqqet
etmeye ve destemaz üzvlerini daha
diqqetli şekilde yumağa başlamışdılar.
Hz Peyğember (s.e.s.) başqa bir
hedisinde bele buyurmaqdadır:
"Qiyamet günü mömin insanın nuru,
destemaz suyunun çatdığı yere qeder
olacaqdır" (Muslim, Teharet, 40).
Destemaz sadece namaz qılmaq ve ya
her hansı bir ibadeti heyata keçirmek
üçün alınmamalıdır. Bele ki, İslam dini
insanları daima destemazlı olmağa
teşviq edir. Lakin her zaman
destemazlı olmaq her bir insanın ede
bileceyi bir iş deyildir. Bunu sadece
destemazın faydalarını yaxşıca derk
eden müselmanlar ede bilerler. Ona
göre de, her zaman temiz olmaq
imanın elametlerinden biri kimi qebul
olunmuşdur ve bu barede olan bir
hedisde bele buyurulur: "Daima
destemazlı olmaq yalnız mömin olan
kimselere mexsusdur" (Muslim,
Teharet, 6).
İbn Abbasın (r.a.) revayetine göre,
Hezreti Peyğember (s.e.s.) ayaq
yolundan çıxdıqdan sonra ellerini
yuyar, daha sonra ise ellerini mesh
çekirmiş kimi, destemaz üzvlerine
çekermiş. Bir defe İbn Abbas ondan
"Ey Allahın Resulu, suyun
yaxınlığındayıq, niye bele edirsen?" -
deye soruşur. Hezreti Peyğember
bele cavab verir: "Ne bilim, belke ona
çatmadan ruhumu teslim etdim". (İbn
Hanbel, I, 288).
Resulullah qüsl almalı olduğu hallarda,
onu alana qeder destemazsız
qalmamaq üçün ellerini divara
sürterek teyemmüm alarmış
(Heysemi, I, 264).
Onun bu hereketini gören sehabeler
de onun yolu ile gederek destemazları
pozulanda

<< 1 [2] 3 >>