Ey Ehli-beyt! Allah
sizden çirkinliyi
(günahı) yox etmek
ve sizi tertemiz
(pak) etmek ister! (el-Ehzab, 33).
Alemlere merhemet timsalı olaraq
gönderilen Hz. Muhammedin (s) qız
uşaqlarının diri-diri basdırıldığı, qadının
alçaldığı, haqsızlığın, zülmün ve
qeddarlığın üstünlük nişanesi kimi
qebul edildiyi bedevi bir cemiyyeti qısa
müddet erzinde islah etdiyi qeyri-adi,
ancaq danılmaz bir heqiqetdir. O, islam
nurunu ilahi inayet ve üstün exlaqi
keyfiyyetleri ile yaymışdır. Özünden
sonra ise Qurani-Kerimi ve
peyğember sünnesinin mükemmel
tetbiqatçıları olan pak Ehli-beytini
müselmanlara emanet etmişdir. Ancaq
bu emanet birterefli deyil, eslinde
müselmanlar da Ehli-beyte emanet
edilmiş, qiyamete qeder davam
edecek islam güneşinin mühafizesi ilk
növbede onlara hevale olunmuşdur.
Öz qanı hesabına islam dininin ruhuna
ruh qatan, pak bedenini iman qalasına
siper ederek müselmanlar üçün exlaqi
bir nümuneye çevrilen Hz. Hüseynin
cennet cavanlarının ağası, hidayet
çırağı, ümmetin nicat gemisi, cennete
açılan qapılardan biri sayılması da
mehz buna göredir. Bunun isbatı üçün
bir çox eqli ve neqli deliller getirmek
mümkün olmaqla yanaşı sadece bir
hedisi xatırlamaq kifayet eder: “Hz.
Resulullah (s) Hesen ve Hüseyni
nezerde tutaraq buyurdu ki, “Onları
seven meni sevmiş olar, onlara
düşmençilik besleyen menim düş¬me-
nimdir.” [Ehmeb ibn Henbel, Müsned,
c.2, seh.288]