Bedenimdeki ruhumsan ,
damarlarımdasan, axsan
öleceyem.
Ele yaxınımdasan ki, ele bil
ruhumdasan, ele bildin her
sevgiye ev sahibliyi ede biler
bu ürek? sen qelbime qonaq
deyildin, sen her hansısa biri de
deyildin, sen menim özüm idin.
Çox sevdim o gözlerini, sesivi
hetta susmağıvı da sevdim ve
heç bir cümle sene olan
sevgimi tam şekilde izah ede
bilmez!
Göresen hansı mövsümün
insanı idin, men payızın idim
sen ise yaz olmalısan. Göresen
bu sevgimizin bir oxşarı varmı?
Bilmirem! Tek bildiyim bir şey
var, biz bir sevginin iki
ortağıyıq! Heç bir şey bu
ortaqlıq qeder gözel ola
bilmez, heç bir kes menim
sevgime bu qeder yaraşa
bilmezdi ve heç bir sevgi bu
qeder davamlı ola bilmez.
Uzaqdan sevmeyi , görmeden
hiss etmeyin, ve kenardan seyr
etdim ki bu hesret bizi nece de
bir-birimize daha da möhkem
bağlayıb.
Sene göre geceleri ve
gündüzleri sevmeye başladım;
bir tenhalığı sevmedim! Seni
tanıdığımdan beri.
Bezen ele bilirdim yoxsan
yanımda, Seni itirmek qorxusu
daim içimdedir; yenede o
qorxu ile seni sevdim.
Bir pencereyem senin açmağını
gözleyirem. Eslinde bir
adayam meni keşf etmeyini
gözleyirem ve Mecnunumu
seven bir Leylayam.
Dodaqlarımdakı istiliyi,
gözlerimdeki işığı, zövq veren
toxunuşları sene saxladım.
İçime sığdıra bilmeyen böyük
bir sevgisen!
Men sene mehkumam, senin
varlığınla var olmaq, senin
yoxluğunla yox olmaq
isteyirem.
Sevgilim gel her şeyden
uzaqlaşaq. Gel öz dünyamızı
quraq, hansı ki, o dünyada bir
ikimiz ve sevgimiz olsun.
Belke güneşin doğuşu ile belke
de batması ile başladıq nefes
almağa....bir meqsed var idi
ortada, bir ümid vardı
içimizde...yeniliklerimiz bezen
ümidlerimizin sayesinde yox
oldu. Amma heç yorulmadıq
bir-birimizi sevmekden. Hem
kederde hem de, sevincde
hemişe destek olduq bir-
birimize. Bize de ele bu cür
hereket yaraşardı! Axı bizim
sevgimiz xeyal deyil.
Bütün gece seni düşünerek
yatıb ve oyanan kimi senin
hesretini çekmekdir. Eger
sevib günah edeceyikse,

[1] 2 >>