Quzman onlara qoşulmamış, Medinede qalmışdı. Medine qadınları Quzmana rişxend edib onu qorxaq adlandırdılar. O da silahını götürüb özünü döyüş meydanına çatdırdı. Ühüd savaşı başlayanda Quzman qılıncının qınını sındırıb, “ölmek qaçmaqdan daha yaxşıdır” deye özünü meydana atdı. Sehabeler onun şücaetini heyranlıqla izleyir ve terifleyirdiler. Peyğember ise “o, cehennem ehlidir” deye, fikrini bildirdi. Sehabeler heyret içinde idiler. Nece ola biler ki, bu qeder igidlik gösteren bir adam cehenneme getsin?

Quzman ağır yaralandı ve onu döyüş meydanından tehlükesiz yere apardılar. Yarası çox qorxulu olduğu üçün yaşayacağına ümid yox idi. Müselmanlar adetleri üzre onu şehadetle müjdeleyib, “gözün aydın, Quzman! Şehid olacaqsan” dediler. Quzman ise hiddetle cavab verdi: “Ne müjde? Men yalnız öz qebilemin adını batırmamaq üçün savaşdım. Yoxsa döyüş meydanına çıxmazdım”. Bundan sonra ağrıya dözmeyib, qılıncının ucunu sinesine sapladı ve özünü öldürdü. Quzman evvela, Allah yolunda deyil, qebilesi uğrunda savaşmaqla, ikincisi ise intihar etmekle özünün heqiqeten cehennem ehli olduğunu gösterdi ve Peyğemberin sözünün doğruluğunu sübuta yetirdi.

islam.az

<< 1 2 [3]