(birinci hisse)

Şeytanın hiyleleri növbenövdür. Her kesi ferqli vasitelerle aldadır. Çünki Şeytan hiylegerdir, her kesin “dilini bilir”, “açarını tapır”, hereni “lazımi yerden vurur”. Cavan-qoca, gözel-çirkin, varlı-kasıb, alim-cahil, xeste-sağlam, dindar-dinsiz... Her kes üçün Şeytanın öz hiylesi, öz fitnesi, öz vesvesesi, öz behanesi var.

Şeytan kiminin üreyine qara, çirkin, günah fikirlerle girir, kimine de öz insan cildli kömekçilerinin dili ile tesir gösterir. Beli, etrafımızda o qeder şeytan dilli, şeytan fikirli insanlar var ki. Durmadan İblisin sınaqdan keçmiş hiyle ve behanelerini dile getirir, beynimizi zeherlemeye çalışırlar. Bunları qulaqardına vurmağı bacaranlar tapılsa da, teessüf ki, çoxusu teleye düşür. Gelin, Şeytanın mekrli sözlerini bir daha yada salaq ve vicdanın onlara vere bileceyi, daha doğrusu, vermeli olduğu cavabları da dinleyek. Bu cavablar Allaha doğru yönelmiş mömin qelbin, pak fitretin cavablarıdır. Bu cavabları da eşidek ki, şeytani pıçıltılara qarşı içimizden gelen sesleri eşidende onları susdurmayaq.

Şeytanın birinci hiylesi:

“Cavanlığın qedrini bil. Namaz, oruc, hicab cavan işi deyil. Qocalanda bunları edersen”.

Cavabı:

Evvela, qocalıq vaxtına kimi yaşayacağına kimden zemanet almısan? Qebristanlığa get, başdaşılarının üzerindeki tarixleri oxu. Senin de onlardan birine dönmeyeceyini haradan bilirsen?

İkincisi, eşitmemisenmi, “daldan atılan daş topuğa deyer”, “sonrakı peşmançılıq fayda vermez”. Heyatının en gözel dövrünü günaha, allahsızlığa serf edenden sonra artıq günah etmeye gücün ve imkanın olmadığı zaman, qoca ve zeif iken ayılmağının ne faydası var? Bile-bile tövbeni texire salırsan, tövbe qapısı açıq iken ona arxa çevirirsen. Bes, senin kefine tövbe etmek düşdüyü gün bu qapının hele de açıq olacağına yeqinin varmı?

Şeytanın ikinci hiylesi:

“Allahın merhemeti böyükdür, Allah bağışlayar”.

Cavabı:

Elbette, Allahın merhemeti böyükdür ve mömin bu merhemete ümid beslemelidir. Amma Allahın

[1] 2 >>