terefde, haqq ise başqa bir
terefde dursaydı, Eli yene de haqqın yanında olar ve
haqqı deyerdi” - dedim.
Ehli-sünnet Peyğemberin (sallellahu aleyhi ve sellem)
eshabını sevmeyi, onlara hörmet etmeyi ve onları
daima xeyirle yad etmeyi de ehli-beytden öyrenmişdir.
Muhemmed ibn Eli el-Henefiyyeden bele dediyi neql
edilmişdir: “Atam (Eli ibn Ebu Talib)-den soruşdum:
“Peyğemberden (sallellahu aleyhi ve sellem) sonra
insanların en xeyirlisi kimdir?” “Ebu Bekr”, dedi. Men:
“Sonra kimdir?” “Ömer”, dedi. Men “üçüncüsü de
Osmandır” deyeceyinden qorxduğum üçün; “Sonra da
sensen?” deye soruşdum. O ise bele dedi: “Men
sadece müselmanlardan biriyem” (Buxari 3651, Ebu
Davud 4629)
İbn Abbasdan bele dediyi neql edilmişdir: “Ömer ibn
Xettab (radiyallahu anh) vefat etdikde insanlar onun
etrafına yığışdılar, onu xeyirle yad edib ona dua etmeye
başladılar. Men de insanların arasında idim. Hiss etdim ki,
bir kes ellerini arxadan çiyinlerimin üzerine qoydu.
Arxaya dönerken onun Eli olduğunu gördüm. (Eli)
Ömer üçün Allahdan rehmet diledi ve bele dedi: “Artıq
senden sonra, senin kimi (saleh) emel işleyib Allaha
qovu-şacağımı istediyim başqa bir şexs qalmadı. Allaha
and olsun, men bilirdim ki, Allah daima seni iki dostunla
(Peyğember ve Ebu Bekr ile) bir yerde berqerar
edecekdir. Çünki men Pey-ğemberin (sallellahu aleyhi
ve sellem) daima bele dediyini eşidir-dim: “Men, Ebu
Bekr ve Ömer geldik. Men, Ebu Bekr ve Ömer girdik.
Men, Ebu Bekr ve Ömer çıxdıq.” (Buxari 3677,
3685 ve Müslim 2389)
Bu hedisin bir benzerini de İmam Melik Cefer es-
Sadiqden, o da atası el-Beqirden sehih bir senedle
revayet etmişdir. (İbn Hecer el-Heytemi “es-Sevaiq”
seh.58)
Ehli-sünnet, övladlarına Ebu Bekr, Ömer, Aişe kimi
adları qoymağı da ehli-beytden öyrenmişdir.
Eli (radiyallahu anh) öz övladlarından bezilerinin adını
Ebu Bekr, Ömer ve Osman qoymuşdur. Bunlar,
Hüseyn ibn Eli ile birlikde Kerbelada şehid olanlardandır.
Hesen (radiyallahu anh) bezi övladlarının adını Ebu

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 ... 10 >>