Bekr,
Ömer ve Talha qoymuşdur. Ebu Bekr ibn Hesen emisi
Hüseyn ile birlikde Kerbelada şehid olmuşdur.
Hüseyn (radiyallahu anh) bir övladının adını Ömer
qoymuş-dur.
Eli ibn Hüseyn Zeynulabidin bir qızının adını Aişe ve bir
oğlunun adını da Ömer qoymuşdur. Onun nesli oğlu
Ömerden de davam etmişdir. İmam Zeynulabidinin
kunyesi Ebu Bekr idi.
Musa ibn Cefer el-Kazım iki övladına Ebu Bekr ve
Ömer, bir qızına da Aişe adını vermişdir.
Eli ibn Musa er-Rza qızının adını Aişe qoymuşdur. Onun
kunyesi de Ebu Bekr idi. Ne üçün şieler övladlarına bu
cür adlar qoymurlar? Axı onlara göre her bir meselede
ehli-beyte tabeçilik vacibdir. İnsan öz düşmenlerinin
adını övladına qoyarmı? İnsan öz düşmenine qızını ere
verermi? Elbetde ki, xeyr. Bes ne üçün Eli,
Fatimeden olan qızı Ümmü Gülsümü Ömer ibn Xettaba
ere verdi? Bütün bunları düşün! Düşün ki, haqq sene belli
olsun.
Ehli-sünnet şirki inkar etmeyi ve tövhide sarılmağı da
ehli-beytden öyrenmişdir. Eli ibn Hüseyn Zeynulabidin
daima Pey-ğemberin (sallellahu aleyhi ve sellem)
qebrinin yanına gelib, orada dua eden adamı bu
emelinden çekindirmiş ve ona bele demişdir: “Sene
atamdan, onun da babam Peyğemberden eşitdiyi bir
hedisi danışıram: “Menim qebrimi bayram yerine,
evlerinizi de qebirstanlığa çevirmeyin! Mene dua edin,
siz harada olsanız duanız mene çatacaqdır.” (İbn Ebi
Şeybe “el-Müsennef” 2/83, Ebu Yale 2/32, Diya
el-Meqdisi “el-Muxtara” 1/54, hedisin senedi
muteselsilen (yeni ard-arda) ehli-beytdendir.)
Ebul-Heyyac el-Esediden bele dediyi neql
olunmuşdur: “Eli (radiyallahu anh) xilafeti zamanında bir
gün mene bele dedi: “Ey Ebul-Heyyac! Vaxtiyle
Peyğemberin meni vezifelendirdiyi bir iş ile indi men
seni vezifelendirmek isteyirem. Get ve yıxmadığın bir
timsal (şekil, büt), yerlebir etmediyin hündür qebir
buraxma!” (Müslim 1/666 hedis no:969, Ebu Davud
3/548 no:3218, Titmizi hedis: 1049, Nesai 4/88,
Ehmed “Müsned” 1/96, Beyheqi 4/3, İbn Ebi
Şeybe; 6548)
Süheyl ibn Ebi-Süheyl Peyğemberin

<< 1 ... 5 6 [7] 8 9 10 >>