Zeynebi buraxıb-get nömreni getir tez ol!
V-sen neynediyini sanırsan?!
A-men neynediyimi yaxşı bilirem
V-o qızla bele danışa bilmersen
A-men kimle nece danışdığımı bilirem
V-o senin bacın kimidi!
A-o menim heç neyim deyil! Sadece bu evin xudmetçisidi! Sende bunu qebul elesen yaxşı olar!-bu sözleri Zeyneb eşidir göz yaşların saxlıya bilmir ağlıyaraq nömreni Anara verir. Anara ünvanı bilmediyin deyir. Anar evden çıxan kimi o nömreye zeng edir ancaq nömreye zeng çatmır. Bütün gece Güneli axtarsalarda tapa bilmirler.....
Zeyneb Anarın o sözünden sonra ağlamağa başlıyır. Ailesi onu atib getdi Cavid aldatdı Anarda onu arxadan vurdu kimi gelir ona ama buların acıqlaması var. Özü özüne defelerle men niye yaşıyıram sualın versede cavab tapa bilmirdi. Halsız düşmüşdü artıq.....
Nerminde ağlamaqdan bir teher olmuşdu. Güneli çox istiyirdi. İlk defe idiki bir qıza bu qeder inanıb güvenirdi ancaq oda bele olmuşdu. Günele nese olmasından çox qorxurdu.....
En pis veziyyetde ise Günel ve Anar idi. Cavid Güneli bütün gün ac-susuz saxlamışdı. Özüde işlerin hell etmeye

Getmişdi. O Güneli eve qoyandan sonra celd onun evine qayıdıb senedlerin götürmüşdü..... bu gece qızlar ağlamış oğlanlarsa siqaret ve fikir çekmişdiler. Anar Günelin yoxluğuna dayana bilmirdi. Nece olduğun öyrene bilmirdi deye delilik derecesine çatırdı......
Fuad hem Günele göre narahat idi hemde o dostunun bele olmasın istemirdi elinden heç ne gelmirdi deye üreyi partlıyırdı......
Cavidse Günelle neyleyeceyin bilmirdi. Zeynebe heç bir xeber vermede getmeyide ona bir derd idi.

**********
Artıq güneş öz şuaların etrafa saçırdı. Bu seheride hamı firi gözle açmışdı. Cavid Günelle hava limanındaydı......
F-ne fikirleşirsen?
A-men gedirem Moskvaya bilet alımağa hava limanına........

Müellif: Türkane

<< 1 2 [3]