Anam!

Niye bu qeder çox sevirsen meni, eziz anam? Niye menim kederime kederlenib, sevincime sevinirsen? Senin öz sevincin, kederin yoxdurmu? Niye menim heyatımçün, xoşbextliyimçün yaşayırsan, ana! Senin öz heyatın yoxdurmu?
Men ac olanda ac olursan, tox olanda tox. Niye? Senin öz nefsinmi yoxdu, ana?! Niye bu qeder çox sevirsen meni? Seni senin qeder seve bilmediyimi, sene mene yandığın qeder yana bilmediyimi bile-bile, niye bu qeder sevirsen meni?
Gencem... "gencliyini doyunca yaşa, aile heyatının yükü yorar seni, hele bacarmazsan” deyirsen. Bes sen? Senin gencliyin olmadımı, ana?! Sen ki, tez aldın o yükü çiyinlerine, yaşamadın gencliyini. Yoxsa yene meni düşündün, men dünyaya gelem meni sevesenmi deye? Yoxsa, dünyaya gelmediyim vaxtdanmı sevmişdin meni, mene qovuşmaq üçünmü mene yaşatmaq istediyin gencliyi özün yaşamadın?




P.S: Sen heyatımın menasısan... ALLAH Sene Rehmet Elesin Ay ANA...Yerin Her Zaman Qelbimdedi...