Ne qeder ferqli olursa olsun,sene aid olmayana tenezzül etdinse
Sene aid olandan "vazkeçdin" demekdir...



Her gece acilacaq sabahimi ümidle gözedim.bilirsen niye?
mene "sabahin xeyir canim"demeyinçün...
Amma meni sevindiren sabahimin xeyirli olmasi deyil, senin mene "canim" deye seslenişin idi...



Birlikde olanda getdiyimiz yerleri artiq xatirlamiram...
Çünkü men seninle olanda gözüm senden başqa bir şeyi görmezdiki......



Ayrılıqdan qorxurdun...
Bes bunu düşünmedinmi? Ya senin "eşqim" deyerek yazdığın hekayeni başqası tamamlayarsa?!



Sevgi körpü qurmaqdır.Biz divarlarmı Hördük aramizda?!



Men seni gözleyerken Sen axi harda idin,harda?!



Sen menim tek ümidim idin...



Meni gözlemeyi buraxıb yanima gelseydin...
Heç olmadıq bir anda...
Bir an bele düşünmezdim, sene doğru qaçardim...



Bes xeyallarimiz?
Her şeye sen toxunmuş kimi ve her şey de Sen varmış kimi yaşayiram heleki...



Üşüdüyümde yanimda olduğunu xatırladırdın...
İsti bir çaydan daha heraretli olardı kelimeler.



Ne qeder sevilirsen ve ne qeder sevirsen sev,bu Sevdiyinin her zaman seninle olacağı anlamina gelmezmiş...



Bir "üzük" dediyimiz nedirki...
Menim barmağimi sıxmışsa, başqasına olar...



Belkede mene "Xeyaneti" "güvensizliyi" öyreden eşq, gün gelecek bir başqasina "Sedaqeti""Etibari" öyredecek...



Kaşki bir üzük qeder asant olsaydı ovucuna sıxıb gedişimde onunla yaşanmışları ele orada buraxa bilmek...



Bir demir parçasindan vaz keçmek qeder yaşanmiş her şeyden vaz keçmek mümkündür...
Amma izi qalmişsa biraz canınız yanacaq...