İnsanlar ümumiyyetle şeytanın
varlığı ve insanlara tesir ede bilme
gücü haqqında çox düşünmez, hetta
bele bir tesirin ola bileceyini bele
qebul etmek istemezler. Halbuki
şeytan yaşadığımız dünyada onu
göre bilme imkanına sahib olmasaq
da, bizimle eyni kainatda ve eyni
dünyada yaşamaqdadır ve davamlı
olaraq fealiyyet halındadır. Bu
sebeble insanın bu gerçeyi qebul
etmesi ve şeytanın özü üzerinde bir
tesiri olub olmadığını çox yaxşı
düşünmesi lazımdır. Şeytanın
tesirlerini müeyyen etmek üçün çox
detallı bir araşdırma aparmağa de
ehtiyac yoxdur. İnsanın üreyine
çetinlik veren ve şübhe adı altında
toplanan bütün menfi duyğular
şeytanın telqiniyle meydana gelir.
Şeytan insanları şübheçi bir ruh
halına sürüyerek düşünmekden,
saleh emeller işlemekden ,
fedakarlıqdan, dürüstlükden,
tevazökarlıqdan den uzaqlaşdırar.
Onları din exlaqından sapdırmaq ,
inkara ve üsyana sürümek üçün
üreklerine pis düşünceler
yerleşdirer. Uca Allah, Nisa Suresinde
şeytanın insanları hidayet yolundan
sapdırmaq üçün etdiyi andı bu
şekilde bildirir:
"Onları hökmen (doğru yoldan)
sapdıracaq, (puç) xülyalara salacaq,
heyvanlarının qulaqlarını kesmeyi ve
Allahın yaratdıqlarını deyişdirmeyi
emr edeceyem! Allahı atıb Şeytanı
özüne dost tutun şexs, elbette, açıq-
aşkar ziyana uğramışdır." (Nisa
Suresi, 119)
Ayede bildirilen şübhelere qarşı
insanın bütün
ömürü boyunca diqqetli olması
lazımdır. Çünki zeif imana sahib
insanların çoxu din exlaqından bu
şübheler neticesinde uzaqlaşar.