her ne qeder özünü bu uçurumdan qorusa da, yene de ona düşmek imkanı daha çoxdur. Bu sebebden hedisde deyilir: "O kes ki, qoruğa yaxınlaşar, mümkündür ki, teleye düşsün”. Qadağan edilmiş yerden uzaq olmaq lazımdır. Yeni eger insan öz ixtiyarı ile günah serhedine qeder gederse, orada özünü qorumaq çox çetin olur. Xüsusile de insanda eger heyecan varsa. Her bir aqil insan bilir ki, tehlükeli olan yerlerden uzaq olmaq lazımdır.
İnsan çalışır ki, zehnini şeytani fikrilerden qorusun. Ancaq bu, bütün gün erzinde mümkün olmur. Çox çetin bir işdir. Ancaq insan bir qeder Allah dostları ve heqiqi Ehli-beyt (e) davamçıları ile oturub-dura biler ve gün erzinde ancaq bir neçe saat zehnini kontrolda saxlamağı bacarar. Hezret Peyğember (s) ve İmamlar (e) kimi olmasa da, en azı sübh namazından on deqiqe qabaq durub, bir neçe rüket namaz qıla biler.
Allah Teala her bir zaman ve her bir yerde hazırdır. Ancaq sübh çağının xüsusi yeri vardır. Eger bu zaman bütün diqqetini Allaha versen, zikr ve hemd demesen bele, bu deqiqelerin bereketi çoxdur. Onun menevi derecesi ibadetlerden daha yüksekdir. İlahi Övliyalar geceler qelblerinde Allaha mehebbet ağacını ekirler. Bu ağac bar veren zaman çalışırlar ki, şeytan onun meyvesini zay etmesin. Bu mehebbet pak ve xalis olaraq qalsın. Bu heqiqete diqqet etmek neticesinde insanın seyleri artar. Yemek ve geyinmekden de uca şeylerin olduğuna diqqet etmeye başlayar. Eger insan bu menevi deyerlerin lezzetini hiss ederse, maddi şeylerin lezzeti onun yanında heç olar.
Merhum Ayetullah Behcet buyurur: "Şeyx Muhemmedhüseyn İsfahani bütün emellerini yerine yetirenden sonra başını yastığına qoyurdu ki, yatsın. Başının altındakı mütekke göz yaşlarından islanardı. Ümid edirem ki, Allah bize de gece ve gündüz erzinde bir neçe deqiqe bu halı keçirtmek inayetini nesib etsin. Gece ve gündüzümüzün sermayesi olsun ve başa düşek ki, Allahın en yaxşı bendeleri hansı alemde seyr edirdiler ve Allah Teala onlara hansı lütfleri edirdi”.
Allahım! Seni Peyğemberler

<< 1 2 [3] 4 >>