gözden qaçırılmaması lazım olan ehemiyyetli bir ferq var. Axiretdeki sonsuzluqdan danışıldığında, zehinlerde derhal zaman ve müddet anlayışları canlanar. Sonu gelmeyen, tükenmeyen, fani olmayan, bitmeyen bir heyat... Burada verilen heyatın geri alınmaması, ebedi heyatdan söhbet gedir. Bunu ağılın almaması üçün heç bir sebeb yoxdur.
Allahın sifetlerinin sonsuzluğuna gelince: Onun qüdreti sonsuzdur, demek, "Ne qeder alem yaratsa- yaratsın qüdretinde bir nöqsanlıq olmaz" demekdir. Elminin sonsuzluğu, onun cahillikden münezzeh olduğu menasındadır. Diger sifetler de eyni şekilde, eyni mentiq içerisinde qiymetlendirilmelidir. "Ezeli olan elbette ebedidir." heqiqet Cenabı Haqqın şexsi üçün ve sifetleri üçün de etibarlıdır... Yeni, onun bütün sifetleri sonsuzdur, ebedidir. Çünki, heç biri sonradan var olmuş deyil; hamısı ezelidir.
Bir stekana denizin yerleşmesi mümkün olmadığı kimi, mehdud olan insan ağılının da sonsuzu qavraması mümkün deyil. Amma, insan sonsuzu anlamasa da onun varlığını anlaya biler. Bilmek, inanmaq başqa, anlamaq daha başqadır.

İnsanoğlu her şeyi ile mehduddur. Heyatının bir başlanğıcı var. Her başlanğıc bir sondan xeber verdiyi kimi bu heyatın da bir sonu olacaq. Başlanğıcı ve sonu olan bu qısa heyat içerisinde, insan hansı istiqametde olursa olsun yalnız mehdud işler göre bilir. Gözü mövcud şüaların ancaq 2.5 faizini göre bilir. Qulağı yalnız müeyyen bir tezlikdeki sesleri eşide bilir.

Madde aleminde açıqca görünen bu heqiqet, ruh aleminde de keçerlidir. İnsan ağılı her şeyi anlaya bilmir. Çünki, öyrenmeye başlamasının da bir başlanğıcı var. Başlanğıcı olan elm eynile heyat kimi sonsuz ola bilmir...

<< 1 [2]