İslam şerieti cemiyyetin bütün
üzvlerine ve tebeqelerine diqqet
yetiren, her kesin haqqını veren
kamil bir sistemdir. Onun
qaydalarından biri de atasını
itirmiş yetime himayedarlıq
etmekdir. Ata nevazişinden
mehrum olmuş bu kiçik uşaq
istediyine lazımınca nail ola
bilmir. Onun yegane kömekçisi
Allah taaladır. Bele halda İslam
şerieti yetimi himayesine
götürüb onu terbiyelendirene
böyük fezilet bexş etmişdir
Peyğember (sav) buyurmuşdur:
"Öz yaxını olan ve yaxını olmayan
yetime himayedarlıq eden,
menimle cennetde bele
olacaqdır" – deyerek şehadet ve
orta barmağını bir yerde
gösterdi"(Müslim: 4 2287 ? 2983.)
Yetime eziyyet vermek Qurani
Kerimin çox ayelerinde qadağan
edilmişdir.
Allah taala buyurur:
"Ele ise yetime zülm etme!" (ed-
Duha: 9).
"(Ya Peyğember!) Dini (haqq-
hesab gününü) yalan hesab edeni
gördünmü? O ele adamdır ki,
yetimi iteleyib qovar (haqqını
vermez);" (el-Maun: 1-2).
Yeni, yetimi tehqir eder, ona
zülmkarlıq gösterer, yaxşılıq
etmez ve onu yedizdirmez .
"Heqiqeten, yetimlerin mallarını
haqsızlıqla yeyenlerin yedikleri
qarınlarında oda çevrilecek ve
onlar (qiyametde) alovlu
Cehenneme girecekler." (en-Nisa:
10).
Şübhe yoxdur ki, cemiyyetde
yaşayanların yetimlere
himayedarlıq etmeleri hemin
toplumda şefqet ve merhemetin
yayılması demekdir.
Hemçinin yetimleri başsız
buraxmaq böyük fitne-fesaddır.
Eger yetimi islah eden himayedar
olmasa o zelalet içerisinde
boğular ve pis insanların eline
keçer. Ona göre İslam şerieti
yetime bele böyük ehemiyyet
vermişdir.