Allahın saleh bendeleri namazı bu cür qılırdılar


Hemmad ibn Isa bir gün İmam Cefer Sadiqin (e) hüzurunda eyleşmişdi. İmam ondan soruşdu: “Hemmad, qalxıb gözel bir şekilde namaz qıla bilersenmi?”

Hemmad cavab verdi: “Elbette, qıla bilerem. Men namaz qaydaları haqqında yazılmış kitabı ezberlemişem, orda yazılanları da yaxşı bilirem”. İmam buyurdu: “Onda qalx, iki rüket namaz qıl. Men de baxıb görüm ki, düzgün qılırsan ya yox?”

Hemmad destemaz alıb üzü qibleye sarı namaza durdu, namaz qaydalarını özü bildiyi terzde yerine yetirdi. Bu zaman ele güman edirdi ki, rükunu da, secdeleri de, namazın sair emellerini de kamil şekilde icra edib. Amma İmam onun qıldığı namazı beyenmeyib buyurdu: “Namazı yaxşı qılmadın. Doğrusu, çox teessüf edirem ki, bir adam altmış-yetmiş yaşına çatsın, amma birce defe kamil şekilde namaz qılmamış olsun”. Hemmad İmamın tenqidinden utanıb özünü itirdi. Sonra özünü toplayıb xahiş etdi: “Size feda olum, ne olar, mene namaz qılmağın qaydasını öyredin”.

İmam Sadiq (e) Hemmadı öyretmek üçün namaz qılmağa başladı. Hemmad da kenarda durub diqqetle Onu izleyirdi. İmam üzü qibleye durdu. O hezretin ellerinin barmaqları bir-birine bitişik, ayaqlarının barmaqları qibleye sarı idi, ayaqları arasındakı mesafe üç barmaq eninden artıq olmazdı. Imam namazın axırına kimi bu şekilde qible istiqametinde durdu, kenara dönmedi. Namazın evvelinde özünü Allahın hüzurunda hiss edirmiş kimi ürekden “Allahü ekber” söyledi. Hemd (Fatihe) ve Tövhid (İxlas) surelerini tertille (qiraet qaydalarına uyğun şekilde) oxudu, bundan sonra nefes alacaq qeder gözleyib ellerini yuxarı qaldırdı, elleri sifeti beraberine çatanda ayaq üste “Allahü ekber” dedi. Sonra ovuclarını dizlerine qoyub rükuya getdi. O hezretin barmaqları aralı idi, ayaqları geriye gerilmişdi. Belini üfüqi veziyyetde ele eymişdi ki, eger küreyine bir damcı su düşseydi axıb getmez ve yerinde qalardı. Hezret boynunu ireli uzatmışdı, başını aşağı eymemişdi, gözlerini yummuşdu. Bu halda aram tutub üç

[1] 2 3 >>