üçün
En böyük ibadet oldu hemin gün.
Namazın bitirib Resuli–ekrem
Minberin üstüne qalxaraq bu dem
Semavi körkemde çox cazibedar
Hemd–sena ederek xütbe oxuyar:
– “Bunu bilmelidir her mömin adam
Onlara özünden men çox yaxınam.

Hezretin dediyi her kelmeleri
Carçılar tekraren çatdırır geri:
Ey camaat! –dedi Resuli–ekrem:
– Az qalıb dünyanı men de terk edem.
Cenabi Cebrail Perverdigardan
“Tebliğ” ayesini eyledi beyan.”
Bu zaman araya sakitlik çökür
Bezisi ağlayıb göz yaşı tökür.

Peyğember sözüne ederek davam:
– “Mene qulaq asan ey ehli–islam!
Sizin içinizde iki möhteşem
Qiymetli ağır şey qoyub gedirem.
Birinci – mübarek Qurani–kerim!
İkinci – müqeddes itretim menim!
Onlara ehtiram edilsin gerek
Kovser kenarında görüşenedek.

Allahın “ipinden” kim tutsa eger
Onu düzgün yola hidayet eder.
Menim itretime eleyin hörmet
Verirem onları size emanet.
Ebu Talib oğlu elini de siz
En yaxın dost kimi bilmelisiniz!”
Elinin elinden tutub Peyğember
Çiyninden yuxarı çekdi bir qeder:
– “Kimlerin mövlası olmuşamsa men
Mövladır onlara eli bu günden!

Ya Rebbim! elini seveni sev sen
Düşmenin uzaq et merhemetinden.”
Peyğember sözüne vururaq yekun:
– “Dininizi kamil eyledim bu gün.
Burada olanlar olmayanlara
Sözlerimi tebliğ etsin onlara
Belke olanlardan o olmayanlar
Eşidib bunları çox xatırlayar.”

Sonra da göylere uzadaraq el:
– “Ya Rebbim ehdine eyledim emel!”
Deyerek minberden düşdü Peyğember.
Tebrikler uzandı seher qeder
Gelib deste–deste ziyaretçiler
Hezreti eliye beyet etdiler.
Ebu Bekr ömer tebrik ederken:
– Ya eli hamının mövlası sensen!
Onlar da görüşüb tutdu el–ele
“Qedir Xum” tarixe yazıldı bele.

<< 1 [2]