agahlığı olan bir şexs varmı mene Quran ayesi ile teselli versin?”
Bir şexs beli deyerek bu ayeleri oxudu: “Sebir eden şexslere müjde ver! O kesler ki, başlarına bir müsibet geldiyi zaman “Biz Allah terefinden gelmişik ve Ona teref qayıdacağıq”-deyirler. Onları Rebbi terefinden bağışlanmaq ve rehmet gözleyir. Onlar doğru yolda olanlardır”.(Beqere suresi, aye 156.)
Ümmü Eqil onlarla vidalaşıb getdi ve destemaz alıb namaz qılmağa başladı. Sonra elini dua etmek üçün qaldırdı ve erz etdi: “Ya Rebbim! Sebir baresinde verdiyin fermana emel etdim. İndi ise verdiyin vedeni (mükafatı) mene çatdır”.

“Eger oğlum olsaydı, filan ehtiyacımı yerine yetirerdi” sözleri zehninden keçende, deyirdi: “Allah ümmeti üçün Mehemmedi (s) ebedi (yadigar) etmişdir. (Mehemmed (s) varımızdırsa, ne qem varımızdır)”.(Sefinetul-bihar, 2-ci cild, seh.7.)

Sedi deyib:

Qemi varmı arxası möhkem olanın,
Nuhun qorxusu yox düşse tufana.

<< 1 [2]