düzeltsin. Bundan sonra hamı Eli (e)-ın qebrinin orada olmasını başa düşdü ve ora ziyarete getmeye başladılar.
O hezretin cenazesini basdırmağa onun övladları ve xüsusi şielerden olan bir neçe nefer getmişdi. Hemin neçe neferden biri Sesee ibni Sohan adlı bir kişi olub. Bu şexs Emirel-mömininin saf ve pak qelbli dostlarından ve eyni zamanda söz ustası ve xetib olub. O, Eli (e)-ın hüzurunda da xütbeler oxuyub. Emirel-möminin (e)-ı defn etdikden sonra hamıda fövqelade hüzn, hiddet ve qezeb yaranmışdı, hamı hiddetden boğulur ve ağlayırdı. Üreyi berk sıxıntıda olan Sesee birden Eli (e)-ın qebrinin torpağından bir ovuc götürüb başına tökür ve elini üreyinin üstüne qoyub o hezretle danışmağa başlayır. «Salam olsun sene ey Emirel-möminin! Sen ne qeder xoşbext yaşadın ve ne qeder xoşbext dünyadan getdin! Senin tevellüdün Allah evinde oldu, Allah evinde de şehid oldun. (Allah evinden Allah evine kimi!) Eli can! Sen ne qeder de böyük idin ve bu camaat ne qeder de kiçik idi. Allaha and olsun ki, eger camaat senin dediklerini icra etseydi, yer ve göyden nemetler qaynayar, onlar maddi ve menevi nemetlerde qerq olardılar. Amma efsus ki, camaat senin qedrini bilmedi ve senin ali gösterişlerine tabe olmaq evezine sene qan uddurdular, axırda da seni bu veziyyetde yarılmış başla qebre gönderdiler.»

<< 1 [2]