Bir gün Gözellik ve çirkinlik bir deniz sahilinde qarşılarşdılar. Ve dediler, "Denize girek." Ve geyimlerini çıxardıb sularda üzdüler.Ve bir müddet sonra, çirkinlik sahile dönüb Gözelliyin geyimlerine büründü ve yoluna getdi .. Ve Gözellikde denizden çıxdı; ve öz geyimlerini tapa bilmedi; amma çılpaq olmaqdan utanırdı ; çaresiz çirkinliyin geyimlerine büründü.Ve yoluna davam etdi gözellik .. O gün bu gündür kişiler ve qadınlar onları bir-birlerine qarışdırar. Ancaq içlerinden Gözelliyin üzünü evvelden görenlerde vardır ki, geyimine baxmadan tanıyarlar Gözelliyi. Ve yene çirkinliyin üzünü bilenlerde vardır ki, geyimi gizleye bilmez Çirkinliyi onların gözünde...

``Ne insanlar gördüm, üstünde paltarı yoxdu. Ne paltarlar gördüm, içinde insan yoxdu``. (Hz Mövlana)