günahkar sayılırdı. Bu fetvaya
hamılıqla möhür vuruldu. Onların qaretçiliyi
evvelce mehz şie ceferilere qarşı başlanmış, bu
zaman sünnülerden destek almışlar. Amma
qüdretlendikden sonra sünnülerin özüne qarşı
da çıxmağa başladılar ve onları da kafir
adlandırıb, qanını, malını ve mülkünü halal
hesab etdiler.
ÖZ KÜFÜRLERİNE İSLAM DONU GEYİNDİRİRLER.
Vehhabiliyin küfr olması barede ilk dini kitabı
Mehemmed ibni Ebdül-Vehhabın öz doğma
qardaşı Süleyman İbni Ebdül-Vehhab yazdı.
Miladi XVIII esrden etibaren ele meşhur şiye
ve sünnü alimi yox idi ki, İslamın içerisinde
yaraya çevrilen vehhabi teriqetini alt-üst eden
kitab yazmasın. Bu sırada sünnü henbeli
alimleri de az deyildi. Şiye alimlerinden böyük
merceyi-teqlid ayetullah Şeyx Cefer Kaşiful-
Fitanın kitabı İslam dünyasında daha
meşhurdur. O bu kitabı vehhabi kralı Emir
Seud ibni Ebdul Ezize de göndermişdi. Bildirek
ki, kral Ebdül Eziz indiki Seudiyye Erebistanının
başçısı olmuş ve mehz o hakimiyyete geldiyi il–
hicri 1344-cü ilde şevval ayının 08-de
müqeddes Beqi qebristanı darmadağın
edilmişdir. Oradakı 4 İslam imamının,
peyğember sehabelerinin, övladlarının ve çoxlu
diger övliyaların mezarüstü abideleri
dağıdılmışdır. Hecc seferinde olmuş şexsler
burada “çiçekli, ağaclı yer” menasını veren Beqi
adının da öz menasını tamam itirdiyinin şahidi
olurdular. Bu qebristanlıq birce çiçeyinin,
ağacının, kolunun bele olmaması ile adi
qumsal bir düzenliyi xatırladırdı. Bele ki,
dünyanın her bir adi insanı da öz ölenleri
üçün mezarüstü nişane qoyduğu halda burada
ve ümumiyyetle bütün vehhabi
memleketlerinin mezarıstanında qebrin üzerine
bir tike qara daş qoymaqla kifayetlenirler. Bu
sebebden merhumun xatiresinin yad edilmesi
üçün hara gedilmesi melum deyil. Saysız-
hesabsız daş-kesseyin arasında sene eziz olan
şexsin mezarını nece tapasan? Heyatdan
köçdükden sonra xatiresi ehtiramla yaşanmalı
ulu şexsiyyetlerin bu dünyada yegane yadigarı
olan mezarının nişanesiz, namelum

<< 1 [2] 3 4 ... 6 >>