Bir gun Behlul Danende yol keçenler iki neferin dalashdigini gorur. Kenardan onlara diqqet verir ve sonra yaxinlashir. Onlari sakitleshdirib niye iddia etdiklerini sorushur. Onlar da iki qonshu olar. Biri ziyanının yarim metr cox çekilmesini gore o biri ile mubahise etdiyi melum olur. Ikisi de deyir ki, menim dediyim dogrudur. Bu halda Behlul D. onlara qulaq asanda sonra deyir ki, siz hec torpaqdan sorushmusunuz o hansinizindir? Onlar da teecuble Behlula baxib deyirler ki, yox. Onda Behlul deyir ki, sorushun, gorun o ne deyir. Qonshular bir-birilerine baxib donub qalırlar. Bele halda Behlul meseleni hell ede bilceyini deyir, onlar da razilashir. Behlul qulağını torpaga qoyur ve bir qeder muddet sonra bashini qaldırır. Qonshular sebrsiz halda sorushurlar ki, ne oldu, torpaq ne dedi. Behlul deyir: O dedi ki, o sizin hec birinizindir, eksine sizin ikiniz de onunsuz. Amma vaxta ehtiyac var. Qonshular sehflerini basha dushur ve barishirlar.