Nece “1111” ola bilerik?

Bele revayet olunur ki, Napoleon Prussiyada qelebe çaldıqdan sonra, qarla örtülü ovalıqda, sanki qelebenin hezzini çıxarırmış kimi sakit-sakit üfüqü seyr edirmiş.

Bu zaman uzaqdan ağ qarlar arasında bir şeyin onlara teref geldiyini görür. Diqqetle baxdıqdan sonra gelenin bir Prussiya esgeri olduğunun şahidi olur. Meğlub olmuş, izinden eser-elamet qalmayan bir ordunun esgeri. Bu zaman Napoleon adamlarına Prussiyalı esgere seslenmelerini emr edir. Fransız esgerler ona “Her şey qurtardı. Ordun meğlub oldu. Prussiya artıq yoxdur” – deye seslenirler.

Prussiyalı esger, evvelce, onlara ateş açmaqla cavab verir. Daha sonra ateşden de sert şekilde deyir: “Men varamsa, Prussiya da var”.

Çox qeribedir. Her zaman bir olmaq haqda danışdığım zaman qulağımda Prussiyalı esgerin cavabı cingildeyir. “ Men varamsa, Prusiya da var”.

Bir yerde olmaq, el-ele vermek ve birleşmek bizim en çox danışdığımız ve nail olmaq istediyimiz meqsedlerdendir. Bilirik ki, iki “1” yanaşı geldiyi zaman “11”, dörd birin yanaşı gelmesinden ise “1111” meydana gelir ve biz de eger çiyin-çiyine verib birleşe bilsek, bu, bizim daha da qüvvetli olmağımız ve berekete sahib olmağımıza sebeb ola biler. Arzusunda olduğumuz meqsed doğru ve mümkündür. Lakin bu hedefi arzu etdiyimiz kimi reallaşdıra bilmeyimiz bir az çetindir. Bizim ideal şekilde bir araya gelmeyimiz ve çiyin-çiyine bir iş görmeyimiz mümkün deyildir. Bir alim bu haqda gözel deyib: “Bir araya gelmek gözel bir şeydir, bir yerde işlemek de gözeldir, ancaq bu birliyi davam etdirmeyi bacarmaq çox gözel olan bir işdir. Esl uğur da mehz bundadır. Biz bir araya gelsek de birlikde bir iş görmeyimiz, ümmete xidmet etmeyimiz ele de asan deyil. Eger bir yerde işlesek, bunu davam etdirmek daha da çetin olar. Çünkü bunu etdiyimiz zaman aramızda ixtilaflar, qısqanclıqlar ve reqabet yarana biler. Haqq yol devetçilerinin de en çox üzleşdikleri problemlerden biri mehz budur. Bu gün bir-birine sıx bağlı olan eller bir gün

[1] 2 3 >>