ALLAH-in adi ile!

Bir defe bir kişi, yuxuda görür ki, bir aslan onu
teqib edir.
Kişi ağaca teref qaçır, ona dırmaşır.
Aşağı baxıb görür ki aslan aşağıda durub ona
baxır, gözleyir ki düşsün.
Sonra hemin bu adam oturduğu budağın ağaca
birleşen hissesinin gemirciler terefinden
yeyildiyini görür, iki siçovul durmadan, biri
gedib, o biri gelmekle budağı gemirirler.
Siçovulların biri qara, digeri ağ rengli idi.
Budaq tezlikle qırılacaqdı.
Kişi qorxdu, yeniden aşağı baxdı ve gördü ki
bir qara yeke ilan düz onun altında yer alıb,
ağzını da açıb ki budaq qırılanda onu udsun.
Sonra bu kişi xilas olmaq üçün yuxarıya doğru
baxır ki belke yapışmağa ne ise tapdı.
Yuxarıda el çatmayan yerde bir budaq var idi,
budağın üstünde de arı peteyi. Petekden bal
damcıları axırdı. Kişi damcılardan dadmaq
istedi, dilini çıxardı ve axan bal damcılardan
birini daddı.
Balın dadı çox gözel idi. O yeniden baldan
yemek istedi, yene daddı ve belece balın
şirinliyi ona her şeyi unutdurur. O, budağı
yeyen iki siçovulu, yerdeki aslanı ve onun düz
altında oturan ilanı unudur.
Birden budaq qırılanda, kişi sanki bütün
tehlükeleri xatırlayıb yuxuda diksinib oyanır.
Yuxu qeyri adi olduğu üçün, bunun yozumunu
öyrenmek qerarına gelir.
Allahdan qorxan bir alimin yanına gedir,
yuxunu ona danışır.
Alim ona deyir:
"Yuxuda gördüyün aslan senin ecelindir. O
hemişe seni teqib edir ve hara gedirsense o
seninle gedir.
İki siçovul, biri qara digeri ağ, gece ve
gündüzdür. Qara gece, ağ ise gündüzdür. Biri
digerinin ardınca gelerek dövr edirler ki, senin
vaxtını apararaq ölüme doğru yaxınlaşdırsınlar.
Ağzının içi qaranlıq olan böyük ilan ise , senin
mezarındır. O artıq oradadır, senin düşeceyini
gözleyir.
Bal peteyi ise bu dünyadır. Şirin bal damcıları
ise bu dünyanın lezzetleridir. Biz bu dünyanın
lezzetlerinden dadmağı xoşlayırıq ve bu çox
şirindir. Sonra biz onu yeniden ve yeniden
dadmaq isteyirik. Bunla da biz bu lezzetlerin
içine vararaq, vaxtımızı, ecelimizi,

[1] 2 >>