“Mömin üç xasiyyete möhtacdır (yeni möminde bu üç xasiyyet olmalıdır): Allah-tealadan yardım, öz içinden moizeçi (vicdan) ve ona nesihet eden adamın sözünü qebul etmek bacarığı”.

“Pis adamlarla durub-oturmaqdan çekin. Onlar zeherli qılınc kimidirler. Üzden gözel (parlaq) görünürler, amma tesirleri çox ziyanlıdır”.

“Her kim ümidini Allahdan üzüb başqa adama bağlasa, Allah da onu hemin adamın öhdesine buraxar”.

“Etdiyi hereketin yerini bilmeyen adam hadiselerin elinde helak olar”.

“En üstün ibadet – ixlasdır (semimiyyetdir)”.

“Möminin izzeti başqalarından ehtiyacsız olmaqdadır”.

“Eger Allahın razılığını qazanmağı düşünsen, zülm sahibleri sene ziyan yetire bilmezler”.

“Dinine ve emanetdarlığına inandığınız bir adam qızınıza elçi düşse, qızınızı ona ere verin. Bele etmeseniz, yer üzünde fitne ve böyük fesad yaratmış olarsınız”.

“Eger cahiller sussalar, camaat ixtilafa düşmez”.

“Her kim pis hadiseni teriflese, özü de ona şerik olar”.

“Her kim özünü Allahın vasitesile başqalarından ehtiyacsız etse (yeni Allahdan başqasına el açmasa), camaat ona ehtiyac duyar. Her kim Allaha münasibetde teqvalı olsa, camaat ister-istemez onu sever”.

“Bende öz dinini şehvani isteklerinden üstün tutmayınca imanın heqiqetlerini duymaz. Eksine, şehvetini dininden üstün tutmayınca helak olmaz”.

“Elm öyrenmeyi size tövsiye edirem. Elm öyrenmek ferize (vacib), elmi behsler etmek nafiledir (müstehebdir). Bu (yeni elm), din qardaşlarını bir-birine mehriban eden bağlılıqdır, merdliyin nişanesi, meclisin hediyyesi, sefer müsahibi ve qeriblik zamanı munisdir”.

“Tevazökarlıq – elmin bezeyi, gözel edeb-erkan – ağlın bezeyi, xoşüzlülük ise helimliyin bezeyidir”.

“Sebre arxalan, feqri (ehtiyacsızlığı) özüne dost tut, şehvetden uzaq ol, nefsani isteklere arxa çevir. Bil ki, heç zaman Allahın gözünden gizlene bilmeyeceksen. Ele ise, diqqetli ol ki, hansı haldasan (yeni Allahın nezareti altında ne ile meşğulsan)”.

“Kim rükusunu kamil şekilde icra etse, qebrin

[1] 2 >>