Ata evlenmeye hazırlaşan oğluna aile heyatının esas qaydalarını öyretmek qerarına gelir. Oğlunu çağırıb deyir: “İsteyirem sene evlilik heyatının astanasında bir ders verim. Amma bu dersi metbexde keçmeyimizi isteyirem”.

Oğlu teeccüb içinde qalır. Düşünür ki, yeqin atası ona bezi sade xöreklerin bişirilme qaydasını öyretmek isteyir ki, evlenenden sonra eger her hansı sebeb üzünden heyat yoldaşı evde xörek bişirmese, o, ac qalmasın. Her halda, heç bir söz demeden atası ile birlikde metbexe keçir.

Ata sobanı yandırıb, alovun üzerine su ile dolu üç qazança qoyur. Sonra üzünü oğluna tutub deyir: “İndi men dediklerimi et. Mene iki yerkökü, iki yumurta, iki dene de quru qehve denesi ver”. Oğlu deyileni yerine yetirir, atasının istediklerini ona verir. Ata yerköküleri qazançaların birine, yumurtaları o birine qoyur. Üçüncü qazançanın içine de qehve denelerini atır. Her üçünde alovun heraretini eyni seviyyede tenzimleyir. Ata-oğul bir neçe deqiqe qazançaların qaynamasını seyr edirler. Oğul ağzını açıb nese demek isteyende dünya görmüş ata eli ile ehmalca “sus” işaresi verir.

Bir neçe deqiqe ötüb-keçir. Ata her üç qazançanı alovun üstünden götürüb, içerilerindeki suyu süzür ve qazançaları yanaşı düzür. Sonra yerköküleri, yumurtaları ve qehve denelerini oğluna gösterib soruşur: “Bunların qaynayandan evvelki ve sonrakı veziyyetleri arasında ne ferq görürsen?”

Oğul cavab verir: “Yerköküler qaynamazdan evvel çox berk idiler, onları dişleyib yemek mümkün deyildi. Amma qaynayandan sonra tam yumşaldılar, hetta el vursan parçalanarlar. Yumurtaların qaynamazdan evvel de qabıqları berk idi, sonra da bele qaldılar. Amma evvel onların içerisi yumşaq ve duru idi, qaynayandan sonra içerileri berkidi. Qehve deneleri ise evvel nece idilerse, indi de eynile o cürdürler”.

Ata oğlunun müşahidesinin düzgün olduğunu tesdiq edir, sonra deyir: “Oğlum, indi bu üç erzaq növünü aile quran insanlara, qaynama müddetini de evlilik heyatına benzet. Ailenin uğurlu olması üçün esas şert

[1] 2 >>