yavaş sesle söylediyi sözler her kesin qulağına çatdı: “Bu yanğını verene şükür olsun! Biz fırtınada sahili itirdiyimiz halda, yanan evimizn işığı mayak kimi bize yol gösterdi. Bu işığı tutub qayıqları sürdük, gelib sahile çatdıq. Bu yanğında evimizi itirdik, amma neçe-neçe adamın heyatını xilas etdik. Sen evini itirmekle erinin heyatını yeniden qazandın”.

Ertesi gün kendin kişileri el-ele verib hemin aile üçün evvelkinden de yaraşıqlı bir ev tikdiler. Bu hadiseden sonra bu misalı da unutmadılar: “Her işde bir xeyir varmış”.

<< 1 [2]