SÜNNÜ VE ŞİE ALİMLERİNİN VEHHABİYYET ELEYHİNE TENQİDLERİ

Mehemmed ibn Ebdül-Vehhab öz eqidelerini aşkar ve camaatı ona devet etdikden sonra alimlerden böyük bir qrupu onunla müxalifete qalxdılar. Evvelde qeyd etdik ki, Mehemmedin azğınçılıqları aşkar olduqdan sonra evvelce atası onunla müxalifete başladı ve ata-oğul arasında ixtilaf meydana geldi. Amma o, vehhabilik devetini aşkar etdikden sonra onun qardaşı ve henbeli alimlerinden sayılan Süleyman ibn Ebdül-Vehhab onun eqidelerini redd etmek üçün “Es-sevaqiqul-ilahiyye fir-reddi elel-vehhabiyye” adlı bir kitab yazdı. Bu, sünnü alimleri terefinden vehhabi eqidesini redd etmek üçün yazılan ilk kitab idi. Süleyman bu kitabda yazırdı: “Vehhabilerin şirk ve küfre sebeb olan şey hesab etdikleri Ehmed ibn Henbelden qabaq ve İslam imamlarının dövründe yaranmışdı. Çoxları onu inkar etmişler. Lakin İslam imamlarından eşidilmemiş ve ya revayet edilmemişdir ki, bu emellere mürtekib olanlar kafir, yaxud mürted hesab olunsun ve onlara qarşı cihad hökmü verilsin.”