VEHHABİLİYİN BANİSİ MEHEMMED İBN EBDÜL-VEHHAB

Cenab Feqihinin beyan etdiyi kimi: “Vehhabi mezhebi henbeli mezhebinden yaranmışdır. Vehhabilerin bütün rehberleri de ümumi şekilde ilk evvelden Peyğemberin (s) qebrini ziyaret, ona tevessül etmeyi ve ondan kömek istemeyi qadağan eden henbeli alimlerinden olmuşlar. Ebu Mehemmed Berbehari, İbn Bette, İbn Teymiyye ve onun şagirdlerinden olan İbn Qeyyim, Mehemmed ibn Ebdül-Vehhab hamılıqla henbeli alimlerinden hesab olunur. Buna göre de vehhabiler ilk evvelden de, hal-hazırda da özlerini Ehmed ibn Henbelin ardıcılları hesab edirler.”
Heqiqetde İbn Teymiyyenin ölümünden sonra selefiçilik devetinin ve Ehmed ibn Henbelin eqidevi mektebinin unudulmasına baxmayaraq, onun düşünceleri Mehemmed ibn Ebdül-Vehhabın Necdde zahir olduğu güne qeder kitablarda ve kitabxanaların guşelerinde qalmışdı. Mehemmed ibn Ebdül-Vehhab “onun (İbn Teymiyyenin) unudulmuş ve “defn olunmuş” eserlerini bir daha üze çıxarır, onun yazılarını ve sözlerini camaat üçün aldadıcı bir seviyyede ireli çekirdi.”
O, özünün etirazçı, teessübkeş ve “sünnete meyl etme” adlı emelleri ile müselmanların emel ve eqideleri, xüsusile imamların ve peyğemberlerin qebirlerinin ziyaret olunması ile şiddetle müxalifetçilik edir, o emelleri “şirk” ve “bidet” adlandırırdı. Halbuki, “bidet dini telim ve gösterişlerin hissesi olmayan bir şeyi dine daxil etmeye deyilir” ve heqiqetde müselman alimlerinin ve rehberlerinin hamısı bideti haram hesab etmişdir. Bele ki, bir hedisde bele qeyd olunur:
“Kullu bidetin zelaletun ve kullu zelaletin finnar” (Her bidet azğınlıq ve her azğınlıq cehennem odunda olacaqdır.”)
Biz ele bu bölmede (Mehemmed ibn Ebdül-Vehhabın fealiyyet üslubu ve seçdiyi yol bölmesinde) vehhabilerin bidet adlandırdığı ve ele buna göre de onu yerine yetirenlerin emel ve hereketlerini şirk ve küfr, özlerini ise müşrik ve kafir hesab etdikleri emel ve reftarları beyan edeceyik. Amma her şeyden evvel bunu qeyd etmek lazımdır ki, bidetin menşeyi aydınlaşdırılmalıdır.

[1] 2 3 4 >>