Vehhabilik zahirperest, texribatçı ve fitne-fesad töreden bir mezhebdir ki, yarandığı vaxtdan etibaren hemişe İslam aleminde acınacaqlı veziyyetler yaratmışdır. Bunun da dünya müselmanları ve zeif tebeqeleri arasında tefriqe salmaqdan, tövhidçilerin cergelerini pozmaqdan, küfr ve dinsizliyi güclendirmekden başqa bir semeresi olmamışdır.
Vehhabiler iddia edirler ki, onlar her növ bütperestliyi ve şirki aradan qaldırmaq fikrindedirler. Buna göre de peyğemberler ve övliyalara tevessül etmeyi, ehtiyaclarını onlardan dilemeyi, ilahi peyğemberlerin, salehlerin, pak insanların ve zahidlerin qebrini ziyaret etmeyi qadağan ve qeyri-qanuni bir iş hesab edirler. Amma sözün evvelinde aşkar şekilde beyan edirik ki, vehhabilerin küfr ve şirk ile mübarize aparmaq iddaları heqiqetde günahsız müselmanları qetle yetirmek, onlar arasında texribat yaradıb fitne-fesad ve virançılıq töretmekle neticelenmişdir. İş o yere çatmışdır ki, hetta demek olar ki, bu meslek özünün zahirperestlik, kobudluq, texribatçılıq ve tefriqe salmaq kimi telimleri ile emeli olaraq İslamın barışmaz ve qatı düşmenleri olan istismarçıların elinde bir vasiteye çevrilmişler. İstismarçı qüvveler öz mekrli siyasetlerinde müselmanların vehdetini pozmaq üçün onlardan istifade edirler.
Müselmanlarla düşmençilik etmek, öz din qardaşlarını müşrik ve kafir adlandırmaq, onları döymek, lenetlemek, söyüşe, nalayiq sözlere ve ezab-eziyyete meruz qoymaq ve s. kimi yaramaz işler vehhabilikden çox çirkin ve qorxulu bir çöhre yaratmış, onları texribatçı bir firqe şekline salmışdır (onların emeli şüarları texribatçılıq, dağıntı, tefriqe salmaq ve qesavetlilikdir). “Şirk ve bütperestlikle mübarize” adı altında Allaha perestiş eden ve dine inanan sade camaatı kütlevi şekilde qırmaq, “tövhid şüarlarını dirçeltmek ve şirkle mübarize aparmaq” adı ile böyük dini şexsiyyetlerin ve pak insanların qebirlerini dağıtmaq vehhabilerin en adi işlerindendir.
Heqiqetde bu gün vehhabiler düşmen deyirmanına su tökür ve istismarçıların menfur

[1] 2 >>