kitabı aldım sene. Seni de
xoşbext etdi seçimim. Eslinde çox şanslı idim,
sen de menim özüm idin. Sen de mene bir men
idin. Kitabı berk-berk köksüne sıxıb oxumaq ,
Ramiz Rövşen felsefesine qovuşmaq üçün yola
düşdün... Sene hediyyem yüksek maddi mebleğe
hesablanmayan, amma bünövresinin, özeyinin
menevi deyerlerden hörüldüyü bir evin qıfılı idi-
Ramiz Rövşen dünyasının bir otağı, en gözel
bucağı idi. Düşündüm ki, bu dünyaya sığmayanda
ora üz tutarsan. Axtardığın mütleq ordadır...
Gel el-ele tutub gedek,
Gedek biz olmayan yere.
Her derdi unudaq gedek,
Derdimiz olmayan yere...
Bilirem ki, ele düşündüyüm kimidir, sen o alemin
ebedi ve en sedaqetli sakinisen, biz heyatda
olmasaq bele orda mütleq tapırıq bir-birimizi.
Yaşantılarımız nisgilli misralarla qovuşanda
içimden nelerse qopur sanki...
Elime o güne qeder almadığım gözel bir çiçek
uzatdın sevgililer gününde. Adı olub, özü yoxa
çıxan sevgilimin acığına... Özümü saxlaya
bilmedim, resmini çekdim gülün. Sen o gün mene
bir çiçekle beraber mutluluğun tablosunu
bağışladın. Bir de gözel bir söz: “al, ezizim, sene
güller yaraşar”
....Teessüf edirem ki, o gülü bu gün- en mutlu
gününde sene bağışlaya bilmedim. Üzerine
resmimizi hekk edeceyim o fincan arzunu da
unutmamışam... Men eslinde heç neyi
unutmamışam. Sağlıq olsun, heyat hele
qabaqdadı. Birde meni bağışla, bağışla ki,
doğulduğun gün meni karıxdırdı, bunu nece
bacardı bilmirem, amma men senin doğum günü
sevincini ilk tebrik eden olmadım. Ümid edirem ki,
yerimi daha gözel birileri tutub da, ondandır...
İnanıram ki, bu heyatda heç ne tesadüfi deyil,
ezizim. Men sonda olmağa hemişe hazıram, teki
senin ilklerin olsun... Gedenler hemişe anılır, meni
unutmayacağını bilirem. Biz bir evin sakiniyik.
Eladi Ureyim. .
.gif)
))Ela twk
maraqli idi.»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç