Qan rengi, qıpqırmızı güllere huşunu itirerdi. Onsuz da onlarla adaş idi de Erinin sevimli Rosesi idi. ..Her Sevgililer Gününde qapısının qarşısında tapdığı leziz fiyonklarla bezekli qucaq dolusu qırmızı güllerle qeyd ederdi. Heç axsamadan. Hetta,yoldaşını itirdiyi il da qapısı döyülmüş, gülleri qucağına buraxılmışı idi. Eynile keçmişde olduğu kimi, kiçik bir kartla birlikde. Her il güllere iliştirdigi karta eyni cümleleri yazardı : "Seni bu il, keçen ilkinden daha çox sevirem." Birden, bunların son gülleri oldugunu düşündü. Evvelden ismarlamış olmalı idi. Öleceyini nece bele bilerdi? Onsuz her şeyi evvelden planlamağı ve etmeyi severdi. Gülleri diqqetle içeri daşıdı. Saplarını kesdi, vazaya yerleşdirdi. Vazanı da konsolun üzerine, yoldaşının özüne, gülümseyen fotoşekilinin yanına qoydu. Orada erinin kreslosunda oturub saatlarla gülleri ve fotoşekili seyr etdi.
Sessizce...
Bitmek bilmeyen bir il keçdi. Yapayanlız ve hüzn dolu bir il. ..Sonra bir seher qapı döyüldü. Eynile köhne günlerde olduğu kimi qıpqırmızı gülleri, üzerinde kiçik kartıyla birlikde eşikde idi.
Sevgililer Gününü qeyd edirdi.
Gülleri içeri götürdü. meettel içinde doğru telefona getdi. Çiçekçi dükanını axtardı. Onu bu qeder üzmeye kimin ne haqqı var idi?
Bilirem dedi, çiçekçi. yoldaşınızı keçen il itirdiniz.
Zeng edeceyinizi de bilirdim. Bu gün size gönderdiyim gülleri çox evvelden ismarlayıb, pulunu da ödemişdi. hemişe ele ederdi onsuz da. Heç şansa buraxmazdı. Faylımda telimat var. Bu çiçekleri size her il göndereceyem.
Bir de xüsusi kart vardı. Öz el yazısıyla. Bilmeniz gerek deye düşünürem. Ölümünden sonra çiçeklere ilişdirmemi istedigi kart. Rose hıçqırıqlar arasında teşekkür ederek telefonu bağladı . Barmaqları titreyerek zerfi açdı. "Salam sevgilim" deye başlayırdı kart. "Bir ildir ayrıyıq. Ümid edirem senin üçün çox çetin olmamışdır. Tekliyini ve ağrılarını hiss ede bilirem.
Geden sen, qalan men olsaydim neler çekerdim, kim biler ?
Sevgi paylaşıldığında heyatın dadına doyum olmur.

[1] 2 >>

Azerbaijan-Turkustan [OFF] (26.11.2010 / 15:16)